گوگل برای رقابت در بازار لپ تاپ ها از کروم بوک ها رونمایی کرد که بیشتر در مراکز آموزشی مورد استفاده قرار می گیرد. به تازگی گزارش هایی مبنی بر توسعه کروم بوک گوگل با نمایشگر 4K منتشر شده است.
یکی از بهترین ویژگی های پیکسل بوک گوگل را باید مربوط به نمایشگر آن دانست. صفحه نمایش مورد استفاده در این محصول از رزولوشن ۱۶۰۰ × ۲۴۰۰ و نسبت تصویر ۳:۲ بهره می برد که اگرچه کیفیت بسیار بالایی دارد ولی در هنگام مشاهده محتوای تصویری در بالا و پایین آن یک نوار سیاه رنگ قرار می گیرد.
این احتمال وجود دارد که گوگل برای رفع این مشکل در حال توسعه یک کروم بوک جدید باشد. بر اساس اطلاعاتی که توسط سورس کد کرومیوم منتشر شده است، کروم بوک گوگل با نمایشگر 4K در برنامه کاری این شرکت قرار دارد.
در حالت کلی کروم بوک ها محصولات ارزان قیمتی هستند که برای کارهای سبک مبتنی بر مرورگر وب توسعه یافته اند. اگر کاربر نیاز به دستگاهی داشته باشد که توسط آن ایمیل ها خود را بررسی کند و یا به تماشای سریال در نتفلیکس مشغول شود، کروم بوک ها می توانند با هزینه ای کم کارایی بسیار مناسبی از خود نشان دهند.
در این میان گوگل با معرفی پیکسل بوک نشان داد که می توان این دستگاه ها را به مشخصات فنی قدرتمند نیز مجهز کرد. در حال حاضر اطلاعات فنی کروم بوک گوگل با نمایشگر 4K منتشر نشده است. بر اساس سورس کد کرومیوم، این سیستم عامل از پیکسل بوک با کدنام «eve» پشتیبانی می کرد و حال یک دستگاه دیگر با نمایشگر 4K و کدنام «atlas» توسط آن پشتیبانی می شود.
از آن جایی که دستگاه موجود در این سورس کد از درگاه کارت حافظه SD پشتیبانی نمی کند، این احتمال وجود دارد که با نسخه 4K پیکسل بوک روبه‌رو باشیم. با توجه به عملکرد کروم بوک ها نمی توان وجود رزولوشن 4K را برای آن ها ضروری دانست.
برای آشنایی بیشتر با کروم بوک گوگل باید تا زمان برگزاری کنفرانس I/O این کمپانی در ماه آینده صبر کنیم، البته اگر این کمپانی از دستگاهی با کدنام «atlas» رونمایی کند.
شاید درباره گواهی HTTPS زیاد شنیده باشید و اینکه چطور موجب امن شدن وبگردی‌های روزانه‌مان می‌شود، اما تا بحال این سوال برایتان پیش آمده که این گواهی چطور کار می‌کند؟
گواهی یاد شده با نام های زیادی از جمله HTTPS، نماد قفل در آدرس بار یا اتصال رمزگذاری شده وبسایتها شناخته می شود. با اینکه اوایل برای رمزهای عبور و اطلاعات حساس به وجود آمد، اما به تدریج تمام دنیای وب در حال جایگزینی ارتباط HTTP خود به HTTPS هستند.
حرف S در HTTPS نماینده کلمه Secure به معنای امن است. این نسخه امنی از Hypertext Transfer Protocol است که مرورگر شما هنگام برقراری ارتباط با وبسایتها از آن استفاده می‌کند.
چرا HTTP خطرناک است؟
وقتی شما به وبسایتی با پیش آدرس HTTP متصل شوید، مرورگرتان به دنبال آی‌پی مخصوص آن وبسایت می‌گردد، شما را به آن وصل می‌کند و به گمان خودش شما را به وب سرور درستی متصل کرده است. اطلاعات بصورت یک متن از طریق این اتصال ارسال می‌شود. یک فالگوش در شبکه وای فای، سرویس‌دهنده اینترنت شما یا سازمان‌های جاسوسی دولتی مانند NSA می‌توانند صفحاتی که بازدید می‌کنید و اطلاعاتی که رد و بدل می‌شود را ببینند.
مشکلات بزرگی در این نوع اتصال وجود دارد. هیچ روشی برای اطمینان به وبسایتی که متصل شده‌اید وجود ندارد. شاید شما فکر می‌کنید به سایت بانک خود وصل شده‌اید، اما در واقع روی یک شبکه خطرناک قرار دارید که شما را به یک وبسایت فریبکار هدایت می‌کند. رمزهای عبور و اطلاعات کارت‌های اعتباری به هیچ عنوان نباید از طریق اتصال HTTP وارد شوند، زیرا به راحتی توسط فالگوش‌ها قابل دزدیدن هستند.
این مشکلات به این خاطر رخ می‌دهند که HTTP رمزگذاری نشده است. اما HTTPS رمزگذاری شده است.
چگونه رمزگذاری HTTPS از شما محافظت می‌کند؟
HTTPS از HTTP امن‌تر است. وقتی مثلا هنگام پرداخت به سرور امن HTTPS هدایت شوید، مرورگر، گواهی امنیتی وبسایت را بررسی و صحت آن را تایید می‌کند. با این کار مطمئن می‌شوید اگر در آدرس بار شما عبارتی مانند https://bank.com نوشته شده، پس به وبسایت واقعی بانک وصل شده‌اید. شرکتی که گواهی امنیتی را صادر کند، صحت آن را نیز تضمین می‌کند. متاسفانه گاهی گواهی‌های نامعتبری هم صادر می‌شود که سیستم را خراب می‌کند. با اینکه HTTPS کامل نیست اما هنوز هم بهتر از HTTP عمل می‌کند.
هنگامی که اطلاعات حساسی را از طریق HTTPS منتقل کنید، هیچ فالگوشی نمی‌تواند آن‌ها را هنگام انتقال ببیند. HTTPS چیزی است که امنیت بانکداری آنلاین و خرید را ممکن می‌کند.
این پروتکل همچنین وبگردی امن‌تری را نیز به ارمغان می‌آورد. برای مثال، موتور جستجوی گوگل اکنون بطور پیشفرض از HTTPS استفاده می‌کند. این بدان معنی است که افراد نمی‌توانند ببینند شما چه چیزی را سرچ می‌کند. این امکان در ویکی پدیا و دیگر سایت‌ها نیز وجود دارد. قبلا، سرویس‌دهنده اینترنت و هرکس که در شبکه وای‌فای شما وجود داشت می‌توانست نتایج جستجوی شما را ببیند.
چرا همه می‌خواهند HTTP را پشت سر بگذارند؟
HTTPS در ابتدا برای رمزهای عبور، پرداخت‌ها و دیگر اطلاعات حساس طراحی شد، اما اکنون تمام وب می‌خواهند به سمت آن بروند.
در آمریکا، سرویس‌دهنده اینترنت شما می‌تواند تاریخچه وبگردی شما را ببیند و آن را به تبلیغات‌چی‌ها بفروشد. اگر دنیای وب از HTTPS استفاده کند، سرویس‌دهنده اینترنت نمی‌تواند صفحاتی را که بازدید می‌کنید ببیند و نظارت آن‌ها فقط به نام وبسایتها محدود می‌شود. این به معنی حریم خصوصی بیشتر برای شما است.
از آن بدتر، سرویس‌دهنده اینترنت می‌تواند با صفحاتی که بازدید می‌کنید دست به یکی کرده و اطلاعات آن صفحه را اضافه، ویرایش یا حتی حذف کند. به عنوان مثال، ISP شما می‌تواند از این روش برای نمایش بیشتر تبلیغات به شما استفاده کند. در حال حاضر، Comcast هشدارهای مربوط به پهنای باند را به صفحات اضافه می‌کند و Verizon از این روش برای ردیابی تبلیغاتی خود استفاده می‌کند. HTTPS از دستکاری صفحات توسط سرویس‌دهنده‌های اینترنت و هرکس دیگری جلوگیری می‌کند.
و البته نمی‌توان درباره رمزنگاری وب صحبت کرد و سخنی از ادوارد اسنودن به میان نیاورد. اسنادی که ادوارد اسنودن در سال ۲۰۱۳ منتشر کرد نشان می‌دهد دولت ایالات متحده آمریکا صفحاتی را که مردم سراسر دنیا بازدید می‌کنند بررسی و مانیتور می‌کند. این افشای اسناد باعث شد بسیاری از شرکت‌های بزرگ به سمت رمزنگاری و افزایش امنیت حریم خصوصی بروند. با حرکت به سمت HTTPS دولت‌های سراسر دنیا به سختی می‌تواند فعالیت‌های اینترنتی شما را ردیابی کنند.
چرا مرورگرها می‌خواهند وبسایتها HTTP را فراموش کنیم؟
بخاطر حرکت وبسایتها به سمت HTTPS، تمام استانداردهای جدید طراحی وب برای بارگزاری سریع‌تر نیاز به رمزنگاری HTTPS دارند. HTTP/2 یک نسخه جدید از پروتکل HTTP است که توسط تمامی مرورگرهای بزرگ پشتیبانی می‌شود. این نسخه، فشرده‌سازی و دیگر ویژگی‌هایی را که باعث می‌شود صفحات سریع‌تر لود شوند به وبگردی شما اضافه می‌کند. همه مرورگرها برای استفاده از این ویژگی‌های جدید پروتکل HTTP/2 نیاز به سایت‌هایی دارند که از رمزنگاری HTTPS استفاده کرده باشند. دیوایس‌های جدید نیز سخت‌افزار اختصاصی برای پردازش AES دارند که HTTP به آن نیاز دارد. در نتیجه، HTTPS باید از HTTP سریع‌تر باشد.
هرچه مرورگرها HTTPS را با ویژگی‌های جدید جذاب‌تر می‌کنند، گوگل با پنالتی وبسایتهایی که از HTTP استفاده می‌کنند، آن را برایمان منفورتر می‌کند. گوگل برنامه دارد وبسایتهایی را که از HTTP استفاده می‌کنند، نا امن نشان دهد و آن‌هایی را که از HTTPS استفاده می‌کنند، در رتبه‌های صفحات نتایج خود قرار دهد. این کار انگیزه‌ای قوی برای مهاجرت وبسایتها به HTTPS فراهم می‌کند.
چگونه متوجه شویم به وبسایتی با گواهی HTTPS متصل شدیم؟
اگر آدرس اینترنتی نوار بالای مرورگرتان با https:// آغاز شده باشد، می‌توانیم بگوییم شما به وبسایت با گواهی SSL یا همان HTTPS متصل شده‌اید. همچنین آیکون قفلی می‌بینید که اگر اطلاعات بیشتری درباره امینت وبسایت بدانید، می‌توانید به روی آن کلیک کنید.
شاید ظاهر این گواهینامه در مرورگرهای مختلف، تفاوت داشته باشد، اما https:// و آیکون قفل بطور مشترک در همه مرورگرها وجود دارد. برخی مرورگرها، https:// را مخفی می‌کنند و شما فقط آیکون قفل را در کنار آدرس می‌بینید. با این حال، اگر داخل آدرس کلیک یا تپ کنید، https:// را به عنوان قسمتی از آدرس اینترنتی می‌بینید.
اگر از طریق شبکه‌ای ناشناس به سایت بانکی خود وصل شده‌اید، مطمئن شوید که سایت بانک از گواهی HTTPS استفاه می‌کند و آدرس بانک نیز درست است. با اینکه این روش به شما کمک می‌کند سایت‌های متخلف را بشناسید، اما راه‌حل کاملی نیست. اگر HTTPS را ندیدید، احتمالا به یک سایت متخلف در شبکه‌ای آسیب‌دیده وصل شده‌اید.
مراقب ترفندهای فیشینگ باشید
وجود HTTPS به خودی خود تضمین‌کننده امنیت و مشروع‌بودن یک وبسایت نیست. بعضی از فیشرهای حرفه‌ای می‌دانند کاربران به دنبال HTTPS و علامت قفل هستند و خب، ازروش‌هایی برای پوشاندن لباس مبدل به سایت‌هایشان استفاده می‌کنند تا کاربر را فریب دهند. پس شما باید همیشه مراقب باشید. روی لینک ایمیل‌های فیشینگ کلیک نکنید زیرا ممکن است به یک وبسایت فیشینگ که حرفه‌ای طراحی شده است، هدایت شوید. اسکمرها هم می‌توانند برای سرورهای خود گواهی SSL یا HTTPS بگیرند. روی کاغذ، آن‌ها فقط وبسایتهایی را که مالکیتشان به آن‌ها تعلق ندارد، نمی‌توانند جعل کنند. ممکن است آدرس‌هایی شبیه این را دیده باشید: https://google.com.3526347346435.com. در این مورد، شما هنگام اتصال گواهی HTTPS را می‌بینید اما در واقع به ساب دومین سایتی با آدرس ۳۵۲۶۳۴۷۳۴۶۴۳۵.com وصل شده‌اید نه گوگل.
برخی اسکمرها شاید فاوآیکون سایت خود را به نماد قفل تغییر دهند تا به این صورت شما را گول بزنند. علاوه گواهی HTTPS، مراقب حقه‌های اینچنینی هم باشید تا اطلاعاتتان به سرقت نرود.
شب گذشته برخی سرویس های مراکز داده داخلی دچار اختلال شدند. مرکز ماهر پس از بررسی این رویداد با انتشار بیانیه ای از عامل اصلی حمله سایبری به مراکز داده کشور پرده برداشت.
مرکز ماهر در خصوص اختلال سراسری در سرویس اینترنت و سرویس های مراکز داده داخلی اطلاعیه ای صادر کرد که به این شرح است:
«در پی بروز اختلالات سراسری در سرویس اینترنت و سرویس های مراکز داده داخلی در ساعت حدود ۲۰:۱۵ مورخ ۱۷/۱/۹۷، بررسی و رسیدگی فنی به موضوع انجام پذیرفت.
در طی بررسی اولیه مشخص شد حمله سایبری به مراکز داده کشور شامل تجهیزات روتر و سوئیچ متعدد شرکت سیسکو بوده که تنظیمات این تجهیزات مورد حمله قرار گرفته و کلیه پیکربندی های این تجهیزات (شامل running-config و startup-config) حذف گردیده است. در موارد بررسی شده پیغامی با این مذمون در غالب startup-config مشاهده گردید:
دلیل اصلی مشکل، وجود حفره ی امنیتی در ویژگی smart install client تجهیزات سیسکو می باشد و هر سیستم عاملی که این ویژگی بر روی آن فعال باشد در معرض آسیب پذیری مذکور قرار داشته و مهاجمین می توانند با استفاده از اکسپلویت منتشر شده نسبت به اجرای کد از راه دور بر روی روتر/سوئیچ اقدام نمایند. لازم است مدیران سیستم با استفاده از دستور “no vstack” نسبت به غیرفعال سازی قابلیت فوق (که عموما مورد استفاده نیز قرار ندارد) بر روی سوئیچ ها و روترهای خود اقدام نمایند، همچنین بستن پورت ۴۷۸۶ در لبه‌ی شبکه نیز توصیه می شود. در صورت نیاز به استفاده از ویژگی smart install، لازم است بروزرسانی به آخرین نسخه های پیشنهادی شرکت سیسکو صورت پذیرد. جزییات فنی این آسیب پذیری و نحوه ی برطرف سازی آن در منابع زیر آمده است:
https://tools.cisco.com/security/center/content/CiscoSecurityAdvisory/cisco-sa-20170214-smi https://tools.cisco.com/security/center/content/CiscoSecurityAdvisory/cisco-sa-20180328-smi2#fixed در این راستا به محض شناسایی عامل این رخداد، دسترسی به پورت مورد استفاده توسط اکسپلویت این آسیب پذیری در لبه شبکه زیرساخت کشور و همچنین کلیه سرویس دهنده های عمده اینترنت کشور مسدود گردید.
تا این لحظه، سرویس دهی شرکت ها و مراکز داده ی بزرگ از جمله افرانت، آسیا تک، شاتل، پارس آنلاین و رسپینا بصورت کامل به حالت عادی بازگشته و اقدامات لازم جهت پیشگیری از رخداد ٰحمله سایبری به مراکز داده کشور انجام شده است.
لازم به توضیح است متاسفانه ارتباط دیتاسنتر میزبان وب سایت مرکز ماهر نیز دچار مشکل شده بود که در ساعت ۴ بامداد مشکل رفع شد. همچنین پیش بینی می گردد که با آغاز ساعت کاری سازمان ها، ادارات و شرکت ها، شمار قابل توجهی از این مراکز متوجه وقوع اختلال در سرویس شبکه ی داخلی خود گردند.
لذا مدیران سیستم های آسیب دیده لازم است اقدامات زیر را انجام دهند: با استفاده از کپی پشتیبان قبلی، اقدام به راه اندازی مجدد تجهیز خود نمایند یا در صورت عدم وجود کپی پشتیبان، راه اندازی و تنظیم تجهیز مجددا انجام پذیرد. قابلیت آسیب پذیر smart install client را با اجرای دستور “no vstack” غیر فعال گردد. لازم است این تنظیم بر روی همه تجهیزات روتر و سوئیچ سیسکو (حتی تجهیزاتی که آسیب ندیده اند) انجام گردد. رمز عبور قبلی تجهیز تغییر داده شود. توصیه می گردد در روتر لبه شبکه با استفاده از ACL ترافیک ورودی ۴۷۸۶ TCP نیز مسدود گردد. متعاقباً گزارشات تکمیلی در رابطه با این آسیب پذیری و ابعاد تاثیرگذاری آن در کشور و سایر نقاط جهان توسط این مرکز منتشر خواهد شد.»
وزیر ارتباطات هم دیشب با تائید حمله سایبری به مراکز داده کشور نوشت: امشب برخی از مراکز داده کشور با حمله سایبری مواجه شده‌اند. تعدادی از مسیریابهای کوچک به تنظیمات کارخانه‌ای تغییر یافته‌اند.
مرکز ماهر به یاری این مراکز داده،حمله را کنترل و در حال اصلاح شبکه‌های آنان به حالت طبیعی هستند. تلاشها برای ناامن جلوه دادن‌ها یک فرصت برای اصلاح اشکالهاست.
بررسی های اولیه حاکی از آن است که در تنظیمات مسیریاب های مورد حمله قرار گرفته، با حک پرچم ایالت متحده، اعتراضی درباره انتخابات آمریکا صورت گرفته است. دامنه حملات فراتر از ایران است. منشا حملات در دست بررسی است. تاکنون بیش از ۹۵ درصد مسیریابهای متاثر از حمله به حالت عادی بازگشتند و سرویس دهی را از سر گرفتند.
برخلاف تصور عامه، ipconfig تنها یک دستور CMD نیست و در واقع یک ابزار است که گزینه‌های دستوری متنوعی دارد.
Ipconfig در ویندوز یک ابزار کوچک اما بسیار کارآمد است که کاربر را در پیدا کردن آدرس آی‌پی سیستم خود یاری می‌کند. بسیاری از کاربران تصور می‌کنند که آی‌پی کانفیگ تنها یک دستور سی‌ام‌دی است؛ اما در واقع یک ابزار است که شما با وارد کردن نام آن در سی‌ام‌دی (Command prompt) آن را اجرا می‌کنید. از توانایی‌های این ابزار، علاوه بر نمایش آی‌پی آدرس سیستم این است که می‌تواند آدرس آی‌پی روتر و مک آدرس را نیز نمایش بدهد و این امکان را در اختیار شما می‌گذارد که دی‌ان‌اس خود را پاک کنید. این کارها از طریق دستورات دیگری انجام می‌گیرد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.
برای اجرای دستور ipconfig نیازی به دسترسی ادمین ندارید و می‌توانید این دستور را در یک صفحه‌ی معمولی command prompt اجرا کنید.
اطلاعات Ipconfig
اگر دستور آی‌پی کانفیگ را بدون هیچ یک از گزینه‌های دستوریِ بعد آن وارد کنید، نتیجه فهرستی از تمام شبکه‌هایی که به آن‌ها متصل هستید خواهد بود. برای LAN و شبکه‌ی وای‌فای آی‌پی آدرس محلی برای شما به نمایش در خواهد آمد. چنان‌چه با وای‌فای به اینترنت وصل شده باشید، مقادیر IPv6 و مقادیر ماسک زیرشبکه را نیز مشاهده خواهید کرد. برای اتصال اترنتی که به هیچ شبکه‌ای وصل نیست، هیچ اطلاعاتی نمایان نخواهد شد و صرفا عدم اتصال اترنت به اطلاع شما می‌رسد. برای مبدل‌های مجازی، چه به شبکه وصل باشند چه نباشند، هر دو آدرس IPv6 و IPv4 و مقدار ماسک زیرشبکه را خواهند داشت.
گزینه‌های دستوری بعد از Ipconfig
ابزار آی‌پی کانفیگ در ویندوز از گزینه‌های دستوری زیر پشتیبانی می‌کند که می‌توانید بسته به نیاز خود به همراه Ipconfig از آن‌ها استفاده کنید.
ipconfig /all
این دستور اطلاعات آی‌پی تمام مبدل‌های شبکه‌ی سیستم شما را فهرست می‌کند. برخلاف دستور کلی ipconfig، این دستور نشان می‌دهد که آیا DHCP وصل است یا خیر، آی‌پی آدرس سرورهای دی‌اچ‌سی‌پی را نمایش می‌دهد، آدرس IPv6 محلی شما را نشان می‌دهد و تاریخ اخذ DHCP و زمان انقضای آن را به تصویر می‌کشد. در کنار سایر اطلاعات، می‌توانید با این دستور به مک آدرس سیستم خود نیز دسترسی داشته باشید.
ipconfig /release
دستور فوق این امکان را به شما می‌دهد که آی‌پی فعلی خود را آزاد کنید.با اجرای این دستور، آی‌پی آدرس سیستم شما، هرچه باشد، آزاد می‌شود تا سایر دستگاه‌های حاضر در شبکه بتوانند از آن استفاده کنند.
ipconfig /renew
این دستور معمولا بلافاصله بعد از دستور ipconfig /release اجرا می‌شود. وقتی آی‌پی خود را آزاد کنید، سیستم شما به آی‌پی جدیدی نیاز خواهد داشت. دستور ipconfig /renew به سیستم شما امکان تصاحب آی‌پی جدید خواهد داد. در واقع دو دستور اخیر تمام آن چیزی است که شما زمان برخوردن به خطای تداخل آی‌پی (IP address conflict) برای حل این مشکل نیاز دارید.
ipconfig /showclassid
این دستور به شما امکان مشاهده‌ی کلاس آی‌دی‌های DHCP را خواهد داد. این کلاس آی‌دی‌ها معمولا برای کاربردهای خاصی در شبکه تنظیم می‌شوند. به‌عنوان کاربر معمولی، هیچ نیازی به نگرانی در مورد آن‌ها ندارید.
ipconfig /setclassid
این دستور بعد از دستور قبلی برای تنظیم کلاس آی‌دی DHCP مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ipconfig /displaydns
این گزینه امکان نمایش کش DNS را برای شما فراهم می‌کند. کش دی‌ان‌اس سابقه‌ی وبسایتهایی است که تاکنون بازدید کرده‌اید و شامل یک کپی محلی از وبسایت و آی‌پی آدرس عمومی آن است. اساسا وقتی شما www.Google.com را در مرورگر خود تایپ می‌کنید، کش دی‌ان‌اس شما می‌داند که این وبسایت را کجا پیدا کند؛ زیرا آدرس آی‌پی آن در کش ذخیره شده است.
ipconfig /flushdns
دی‌ان‌اس همیشه بدون مشکل کار نمی‌کند و ممکن است با ذخیره‌ی اطلاعات نادرست باعث شود نتوانید به وبسایتها دسترسی داشته باشید. دستور فوق کمک می‌کند کش دی‌ان‌اس را در ویندوز پاک کنید تا مجددا ایجاد شود.
ipconfig /registerdns
این گزینه به شما این امکان را می‌دهد که تنظیمات دی‌ان‌اس خود را به‌روزرسانی کنید. در مواردی که دی‌ان‌اس موفق به ثبت یک نام نشده یا نتوانسته است به سرور DHCP وصل شود، این دستور می‌تواند با ثبت مجدد دی‌ان‌اس مشکل را حل کند.
ربات‌ها در آینده شغل‌های ما را خواهند گرفت. این یک تئوری توطئه یا ترس بی‌جا نیست، بلکه یک حقیقت مسلم است. در آینده‌ی نه‌چندان دور، در کارخانه‌ها ربات‌ها جایگزین کارگران می‌شوند، کامیون‌های خودران روانه‌ی جاده‌ها می‌شوند و پهپادها آسمان‌ها را می‌پوشانند. اما مساله اینجاست که چنین روندی محدود به همین شغل‌ها نخواهد بود. در آینده، بسیاری از شغل‌ها، از شغل‌های پیچیده مانند کارهای خلاقانه گرفته تا شغل‌های پیش‌پاافتاده، از آن ربات‌ها خواهد شد. در ادامه به شغل‌هایی می‌پردازیم که احتمالا فکر نمی‌کردید ربات‌ها از پس انجام آن‌ها برمی‌آیند.
هواداران بیسبال
یک تیم بیسبال کره‌ای به نام «هانوا ایگلز» (Hanwha Eagles) از یک رویکرد جدید برای جذب هوادار استفاده کرده است. این تیم به جای اینکه استادیوم خود را با اشخاص واقعی پر کند، به استفاده از ربات‌ها روی آورده است. این تیم در طی سال‌های اخیر با مشکل کاهش تعداد هوادار دست‌وپنجه نرم می‌کند. به همین خاطر، مدیران این تیم به جای اینکه استادیوم خود را با افراد واقعی پر کنند، صندلی‌های خالی استادیوم را با استفاده از ربات‌ها پر کرده‌اند. این ربات‌ها به‌طور برنامه‌ریزی‌شده شعار می‌دهند، تشویق می‌کنند و حرکات مشابه هواداران را انجام می‌دهند. هوادارانی که حال و حوصله‌ی آمدن به استادیوم را ندارند، می‌توانند از طریق اینترنت به این ربات‌ها وصل شوند و تصویر صورتشان را بر چهره‌ی ربات‌ها به نمایش دربیاورند.
منتقدین غذا
زمانی که نخست‌وزیر سابق تایلند از کیفیت پایین غذاهای تایلندی به ستوه آمده بود، خواستار انجام کاری برای حل این مشکل شد. او این مشکل را در کابینه‌ی دولت مطرح کرد، و آن‌ها به یک راه‌حل رسیدند: ساخت یک ربات. دولت تایلند نام این ربات را e-Delicious گذاشت؛ رباتی که در حقیقت یک منتقد غذا بود.
ربات e-Delicious می‌توانست طعم غذاهای تایلندی را بررسی کند و به آن‌ها نمره بدهد. طبق نظر رییس این پروژه، این ربات «ارزان‌ترین و آسان‌ترین روش» برای ارزش‌گذاری غذا بود. اگرچه دولت برای ساخت این ربات صدها هزار دلار پول خرج کرد و یک‌سوم بودجه‌ی سازمان نوآوری تایلند صرف ساخت این ربات شد.
فروشندگان تلفنی
بسیاری از شرکت‌ها برای خدمات تلفنی از صداهای از پیش ضبط‌شده استفاده می‌کنند. اما یک شرکت بیمه از این هم فراتر رفته و هنگامی که مشتریان خواستار صحبت با اپراتور می‌شوند، یک ربات به آن‌ها جواب می‌دهد. این کمپانی از یک ربات به‌عنوان فروشنده‌ی تلفنی استفاده می‌کند؛ رباتی که ربات بودن خود را انکار می‌کند. این ربات خود را سامانتا وست می‌نامد و در حین مکالمات همواره اصرار دارد که او یک انسان است. اگر فردی او را یک ربات بنامد، او در جواب می‌گوید: «من یک فرد واقعی هستم. شاید ارتباط ما دچار مشکل شده که بابت این مساله از شما معذرت می‌خواهم.»
البته این ربات چندان پیشرفته نیست و در حال حاضر فقط در مورد بیمه‌ی عمر می‌تواند پاسخگو باشد و در مورد مسائل دیگر عملکرد چندان خوبی ندارد. با این وجود، این ربات نشانه‌ای از آینده‌ی هوش مصنوعی و ربات‌ها است؛ آینده‌ای که تشخیص بین ربات‌ها و انسان‌ها همواره سخت‌تر از گذشته می‌شود.
آهنگسازان
در آینده‌ی نه‌چندان دور، ربات‌ها احتمالا بسیاری از آهنگسازان را از کار بیکار می‌کنند. محققان دانشگاه جورجیا رباتی را ساخته‌اند که قادر به ساخت و اجرای آهنگ‌های مختلف است. این ربات از چهار دست بهره می‌برد و بعد از گوش کردن به آهنگ‌های مختلف، از آن‌ها الهام می‌گیرد و آهنگ جدیدی را خلق می‌کند. این ربات از شبکه‌های عصبی بهره می‌برد و با استفاده از آن‌ها می‌تواند الگوی‌های آهنگ‌ها را شناسایی کند و بر اساس آن‌ها آهنگ‌های جدیدی را بسازد. محققان می‌گویند که آن‌ها انواع و اقسام آهنگ‌ها از بتهوون گرفته تا لیدی گاگا را برای این ربات پخش کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد که آهنگ‌های ساخته شده توسط این ربات بیشتر به آهنگ‌های کلاسیک و جاز گرایش دارد.
ساخت ربات‌ها
گاهی اوقات به نظر می‌رسد که در آینده تنها شغلی که برای انسان‌ها باقی می‌ماند، ساخت ربات‌ها است. اما باید بگوییم که ربات‌ها این شغل را هم تصاحب خواهند کرد. در ژاپن، کارخانه‌ای وجود دارد که در آن ربات‌ها بدون حضور انسان‌ها به‌صورت شبانه‌روزی مشغول ساخت ربات‌های دیگر هستند. این کارخانه در هر روز ۵۰ ربات جدید می‌سازد و افراد ناظر هم ماهی یک بار به این کارخانه سر می‌زنند.
علاوه بر این، باید به ربات‌هایی اشاره کنیم که می‌توانند ربات‌های دیگر را طراحی کنند. محققان دانشگاه کمبریج، رباتی ساخته‌اند که نه‌تنها از پس ساخت ربات‌های دیگر برمی‌آید، بلکه می‌تواند آن‌ها را بررسی کند و طراحی آن‌ها را بهبود دهد. این ربات به‌اصطلاح مادر، ماشین‌های کوچک مسابقه‌ای می‌سازد و بعد از آزمایش آن‌ها، ربات‌های ضعیف‌تر را نابود می‌کند و فقط ربات قوی‌تر را نگه می‌دارد. سپس با بررسی عوامل موفقیت ربات قوی‌تر، دست به ساخت ربات‌های جدیدی می‌زند. به همین خاطر در آینده‌ی نزدیک می‌توانیم انتظار این را داشته باشیم که ربات‌ها بدون دخالت انسان بتوانند ربات‌های بسیار پیچیده‌ای را طراحی کنند و بسازند.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی از زمان فیلتر تلگرام و احتمال جایگزینی آن با یک پیام رسان داخلی خبر داد.
علاء الدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با رادیو شهری بروجرد، با اشاره به موضوع از مدار خارج شدن تلگرام اظهار داشت: این تصمیمی است که در بالاترین سطح اتخاذ شده و تلگرام جای خود را به یک سامانه مشابه ملی خواهد داد.
وی تصریح کرد: این موضوع به لحاظ امنیت ملی ما مهم است، با توجه به نقش مخربی که تلگرام در بحران های سال گذشته در کشور داشت و هم اینکه ما امروز در فضای مجازی به این توانمندی رسیده ایم که یک سامانه ملی را تعریف کنیم؛ مانند سروش و ظرفیت های دیگر.
رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه ممکن است تعداد مشترکین سروش ۳ میلیون باشد و تعداد مشترکین تلگرام چهل میلیون، اما این تعداد سرریز می شوند؛ وقتی تلگرام از مدار خارج شد مردم به یک سامانه ملی روی می آورند، تصریح کرد: در رابطه با نگرانی هایی که رسانه های بیگانه بیشتر به آن دامن می زنند که سامانه های داخلی ایمن نیست و یا مسائلی از این گونه، به لحاظ بستر سازی فنی و سالم بودن محیط آن، کار گسترده ای دارد صورت می گیرد.
بروجردی در خصوص زمان فیلتر تلگرام تصریح کرد: این تصمیم اتخاذ شده که تلگرام جای خود را به یک سامانه ملی بدهد و فکر می کنم حداکثر تا پایان ماه جاری (فروردین ماه) این اتفاق خواهد افتاد.
نقاشی یکی از کارهایی است که همه‌ی ما آن را تجربه کرده‌ایم؛ اما اکثر افراد استعداد نقاشی ندارند. حالا گوگل برای راحت کردن نقاشی به کمک کاربران آمده است.
شاید در کودکی شما هم برای رسم یک خانه و خورشید و تپه شروع به خط‌خطی کردن صفحه‌های سفید دفتر‌های نقاشی می‌کردید. نقاشی ما شاید منظوری را می‌رساند اما خوب از آب درنمی‌آمد و اغلب به فکر راهی برای بهتر کردن نقاشی‌ها می‌افتادیم.
حالا گوگل در دنیای وبسایتها به کمک کودکان گذشته و امروز آمده است تا تنها با رسم خط‌هایی از چیز‌‌هایی که در ذهن دارند، نقاشی‌های زیبا بسازد. در وبسایت AutoDraw گوگل که یکی از جدیدترین پروژه‌های Creative Lab به شمار می‌رود، می‌توانید یک طرح سریع برای تبریک تولد یا طرح‌هایی که در ذهنتان وجود دارند، بکشید تا هوش مصنوعی گوگل در چند لحظه بهترین و مرتبط‌ترین پیشنهاد‌های مربوط به آن طرح را به شما نشان دهد و آن را به طرحی بسیار زیبا‌تر تبدیل کند.
گوگل می‌گوید این سرویس می‌تواند خط‌خطی‌های کج و نامعلوم را به یک اثر هنری تبدیل کند، گرچه مشخص است که این آثار با نقاشی‌های حرفه‌ای فاصله بسیار دارند. پس از پایان نقاشی می‌توانید اثر هنری خودتان را در قالب فایل Png دریافت کنید.
خوشبختانه محیط این ابزار بسیار ساده طراحی شده است. در قسمت سمت چپ می‌توانید ابزارهای مربوط به ترسیم نقاشی و در قسمت بالای صفحه پیشنهاد‌های هوش مصنوعی AutoDraw را مشاهده کنید. علاوه بر نسخه دسکتاپ، اپلیکیشن این سرویس برای ابزارهای موبایل و تبلت هم در دسترس است. البته به یاد داشته باشید که این وبسایت به دلیل وجود تحریم‌ها، به طریق معمول! در دسترس کاربران ایرانی قرار ندارد.
برای استفاده از این وبسایت به Autodraw مراجعه کنید.
در حالی که از قبل شایعه شده بود که سامسونگ مراحل تولید گوشی گلکسی نوت ۹ را شروع کرده است، این شرکت امروز علامت تجاری این تلفن همراه هوشمند را هم ثبت کرد تا مطمئن شویم که در تابستان سال آینده شاهد معرفی عضو جدید خانواده نوت خواهیم بود.
شرکت سامسونگ این علامتت تجاری را چند روز پیش ثبت کرد و اطلاعات خاصی هم درباره آن موجود نیست. شایعات می‌گویند که گوشی گلکسی نوت ۹ به صفحه نمایش ۶٫۳ اینچی مجهز شده و صفحه نمایش آن و میزان روشنایی که تولید می‌کند به مراتب بهتر از گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس است. همچنین این گوشی قطعا با تراشه اسنپ‌دراگون ۸۴۵ در کشورهای آمریکا و چین و در سایر کشورها هم با تراشه ۹۸۱۰ راهی بازار می‌شود. این تلفن همراه هوشمند ۶ گیگابایت رم خواهد داشت.
به احتمال زیاد این گوشی قلم بهتری خواهد شد و شاید ظرفیت باتری آن هم ارتقا پیدا کرده باشد. این گوشی یکسری از قابلیت‌ّهای اصلی گلکسی اس ۹ را هم به همراه دارد. با توجه به چند سال گذشته، انتظار داریم که نوت ۹ در نمایشگاه IFA 2018 معرفی شود.
گوگل اخیرا از جدیدترین پردازنده‌ی کوانتومی خود به نام بریستلوکون رونمایی کرد. این پردازنده می‌تواند نقشی کلیدی در کاربردی ساختن کامپیوترهای کوانتومی بازی کند.
با توجه به هیاهوی پیرامون کامپیوترهای کوانتومی، شاید این سوال برایتان پیش آمده است که چرا این دسته از کامپیوترها هنوز راه خود را به خانه‌ها پیدا نکرده‌اند. عرصه‌ی رایانش کوانتومی که در آن پردازنده، پردازش طیفی از ورودی‌ها و خروجی‌ها را در یک زمان برعهده می‌گیرد، در سال‌های اخیر مسیرهای تازه‌ای را پیش روی ما گشوده است. اما کامپیوترهای کوانتومی هنوز به‌صورت عمده در زمینه‌های تحقیقاتی به‌کار برده می‌شوند. بنابراین، هنوز مسیر درازی باقی‌مانده است تا این دسته از کامپیوترها بین کاربران فراگیر یا حتی کاربردی شوند.
ما هنوز به چنین نقطه‌ای نرسیده‌ایم، اما با رونمایی گوگل از بریستلوکون (Bristlecone)، آخرین و قدرتمندترین پردازنده‌ی کوانتومی این شرکت، یک قدم به این هدف نزدیک‌تر شده‌ایم. در اینجا به شرح ۳ نکته‌ی مهم درباره‌ی پردازنده‌ی کوانتومی جدید گوگل می‌پردازیم:
بریستلوکون یک پردازنده‌ی کوانتومی ۷۲ کیوبیتی است
کیوبیت یا بیت کوانتومی واحد پایه‌ی اطلاعات در یک پردازنده‌ی کوانتومی است. هرچه پردازنده از کیوبیت بیشتری برخوردار باشد، قادر به پردازش اطلاعات بیشتری در یک زمان است و در مجموع قدرت بیشتری خواهد داشت.
IBM اخیرا از یک سیستم ۵۰ کیوبیتی رونمایی کرد؛ اما بریستلوکون از محصول IBM پیشی گرفته و به مقدار عظیم ۷۲ کیوبیت مجهز شده است.
شرکت‌های مختلفی که به دنبال ساخت سخت‌افزار کوانتومی هستند، همیشه تمایل دارند تا به مقدار کیوبیت موجود در پردازنده‌های جدیدشان افتخار کنند و هرچند مقدار کیوبیت عاملی تعیین‌کننده در عملکرد یک پردازنده‌ی کوانتومی به حساب نمی‌آید؛ اما بدون شک خصوصیت مهمی به شمار می‌رود.
بریستلوکون از نرخ خطای کمتری برخوردار است
با وجود پیشرفت‌های اخیر، کیوبیت‌های امروزی همچنان ناپایدار هستند و سخت‌افزار برای اجرای آن‌ها باید ثابت و پابرجا باشد. کامپیوترهای کوانتومی باید پردازنده‌های خود را به‌شدت خنک نگه دارند و در برابر ضربات خارجی از آن‌ها محافظت کنند. حتی سروصدای اتفاقی می‌تواند منجر به بروز خطا در کامپیوتر شود.
پردازنده‌های کوانتومی برای فعالیت در شرایط حداقلی باید از نرخ خطای کمتر از نیم درصد برای هر دو کیوبیت برخوردار باشند. بهترین نرخ خطای گوگل با بهره‌گیری از سخت‌افزار بسیار کوچک‌تر ۹ کیوبیتی، ۰.۶ درصد است. گوگل در پست وبلاگ خود به نرخ خطای بریستلوکون اشاره‌ای نکرده؛ با این حال، این شرکت به‌طور مشخص اعلام کرده است که تلاش می‌کند تا نتایج پیشین خود را بهبود ببخشد. به‌منظور کاهش نرخ خطای این کامپیوتر ۷۲ کیوبیتی، مهندسان باید دریابند چگونه نرم‌افزار، کنترل الکترونیکی و خود پردازنده می‌توانند بدون ایجاد خطا در کنار یکدیگر فعالیت کنند.
بریستلوکون یک قدم جدی در مسیر پیشرفت پردازنده‌های کوانتومی است
پژوهشگران به‌سختی مشغول فعالیت هستند تا کامپیوترهای کوانتومی را در اختیار ما قرار دهند؛ زیرا آن‌ها بر این باورند که این دستگاه‌ها بدون شک ابرکامپیوترهای کلاسیک را در زمینه‌ی عملکرد شکست می‌دهند. عبارت «برتری کوانتومی» به چشم‌اندازی اشاره می‌کند که در آن کامپیوترهای کوانتومی مسائلی را حل می‌کنند که کامپیوترهای کلاسیک از حل آن‌ها ناتوان هستند. به باور برخی از پژوهشگران، هنگامی که کامپیوترهای کوانتومی ۱۰۰ کیوبیتی از راه برسند، این اتقاق به وقوع خواهد پیوست. آن طور که گوگل در پست وبلاگ خود نوشته است، هنگامی که به این نقطه برسیم، برتری کوانتومی نقطه‌ی عطفی خواهد بود که در تاریخ این عرصه رقم می‌خورد.
بریستلوکون دقیقا ما را به این نقطه نخواهد رساند؛ اما تیم گوگل هوشیارانه امیدوار است که این پردازنده‌ی جدید بتواند این روند را تسریع کند. در نهایت نتیجه این خواهد بود که کامپیوترهای کوانتومی می‌توانند سرانجام به کامپیوترهایی با «کارکرد کاربردی» تبدیل شوند.
خودکارسازی آموزش سیستم‌های یادگیری ماشینی، می‌تواند دسترسی عمومی به هوش مصنوعی را افزایش دهد.
سرویس جدیدی به نام «کلاود اتوام‌ال»، با بهره‌گیری از چندین ترفند یادگیری ماشین، به‌صورت خودکار اقدام به ساخت و آموزش یک الگوریتم یادگیری عمیق می‌کند که قادر به تشخیص اشیاء درون یک تصویر است.
این فناوری فعلا به‌صورت محدود توسعه یافته است؛ اما می‌تواند آغازی بر ساخت یک نمونه‌ی بسیار بزرگ‌تر باشد. ساخت و بهینه‌سازی یک الگوریتم شبکه‌ی عصبی عمیق، علاوه بر آشنایی کامل با دانش ریاضیات و برنامه‌نویسی، نیازمند تمرین گسترده به‌منظور بهبود پارامترهای الگوریتم است تا نتیجه‌ای صحیح و بی‌نقص به دست آید. دشواری توسعه‌ی سیستم‌های هوش مصنوعی، مسابقه‌ای برای به‌کارگیری استعدادها به راه انداخته است. در نتیجه، تنها شرکت‌های بزرگ با پشتوانه‌ی مالی عظیم معمولا از پس هزینه‌های ساخت الگوریتم‌های اختصاصی هوش مصنوعی برمی‌آیند.
فِی‌فِی لی، پژوهشگر ارشد گوگل کلاود، روز دوشنبه در آستانه‌ی انتشار سرویس جدید تیمش گفت: «ما باید هوش مصنوعی را در دسترس افراد بیشتری قرار دهیم.» لی تخمین می‌زند که حداکثر چند هزار نفر در سراسر دنیا از تخصص لازم برای ساخت بهترین الگوهای یادگیری عمیق برخوردار هستند. وی در ادامه افزود: «اما برآورد می‌شود که امروزه ۲۱ میلیون توسعه‌دهنده در سراسر جهان وجود دارد. ما می‌خواهیم از تمام آن‌ها حمایت کنیم و هوش مصنوعی را در دسترس این توسعه‌دهندگان قرار دهیم.»
رایانش ابری یکی از کلید‌های افزایش دسترسی به هوش مصنوعی است. گوگل، آمازون، مایکروسافت و دیگر شرکت‌ها به‌سرعت مشغول افزودن ظرفیت‌های یادگیری ماشین به پلتفرم‌های ابری خود هستند. گوگل کلاود اکنون ابزارهای فراوانی از این دست ارائه می‌دهد؛ اما آن‌ها از الگوهای پیش‌آموخته استفاده می‌کنند. این الگوها دایره‌ی توانایی آن‌ها را محدود می‌کند. برای مثال، برنامه‌نویسان می‌توانند از این ابزارها تنها برای تشخیص یک طیف محدود از اشیاء یا صحنه‌هایی که پیش از این به سیستم شناسانده شده‌اند، استفاده کنند. نسل جدیدی از ابزارهای یادگیری ماشین مبتنی بر فضای ابری که قادر به آموزش خود هستند، این فناوری را در ابعاد بسیار وسیع‌تری توسعه می‌دهند و استفاده از آن را آسان‌تر می‌کنند.
چندین شرکت در چند ماه گذشته، مشغول آزمایش گوگل کلاود اتوام‌ال بوده‌اند. دیزنی با بهره‌گیری از این سرویس روشی جدید برای جستجوی کالاهایش و یافتن شخصیت‌های کارتونی به‌خصوص، حتی اگر آن محصولات برچسب نام آن شخصیت را به همراه نداشته باشند، توسعه داده است.
وواکین ونشورن، استاد بنیاد فناوری آیندهوون در هلند که متخصص یادگیری ماشین خودکار است، می‌گوید هرچند این حوزه اخیرا توجهات زیادی را به خود جلب کرده؛ اما هنوز یک مبحث تحقیقاتی نسبتا جدید است. اینکه به‌سرعت امکان عرضه‌‌ی این نوع هوش مصنوعی به‌عنوان یک سرویس تولیدی فراهم شود، اقدامی خیره‌کننده به‌حساب می‌آید.
ونشورن می‌گوید خودکارسازی (اتوماسیون) می‌تواند هزینه‌های محاسباتی را به‌شدت افزایش دهد.؛ در نتیجه، گوگل باید منابع فراوانی به این سرویس اختصاص دهد. با تلاش برنامه‌نویسان در طراحی سیستم‌های هوش مصنوعی با کاربردهایی بسیار گسترده‌تر و فراتر از طبقه‌بندی ساده‌ی تصاویر، این هزینه‌ها احتمالا بیشتر خواهد شد.
پژوهشگران گوگل مدتی است که محدودیت‌های خودکارسازی هوش مصنوعی را آزمایش کرده‌اند. در سال ۲۰۱۶، یک تیم تحقیقاتی نشان داد که یادگیری عمیق به خودی خود می‌تواند برای شناسایی بهترین تغییرات در یک سیستم یادگیری عمیق استفاده شود. سال گذشته، گروه دیگری از انتخاب طبیعی شبیه‌سازی‌شده استفاده کرد تا یک ساختار شبکه‌ی مطلوب را تکامل دهد و اخیرا دو دانشمند گوگل با بهره‌گیری از یادگیری تقویتی (تکنیکی که از نحوه‌ی یادگیری حیوانات از طریق بازخورد مثبت الهام گرفته شده است)، یک سیستم یادگیری عمیق را به‌صورت خودکار بهبود دادند.
تلاشها در این حوزه می‌تواند در نهایت در شکل‌گیری تلاشی بزرگ‌تر برای ساخت اشکال کلی‌تر و مناسب‌تر از هوش مصنوعی مؤثر واقع شود. با این حال، اگر برنامه‌نویس هستید، می‌توانید پیش از آنکه تمام امور به‌دست ماشین‌ها انجام شود، اقدام به توسعه‌ی هوش مصنوعی اختصاصی خود کنید.