ویندوز میتواند به کاربران خود نشان دهد که در هر لحظه کدام نرم افزارها به اینترنت متصل هستند و از آن استفاده می‌کنند. حتی می‌توانید با استفاده از روش‌هایی خاص متوجه شوید که هرکدام چه مقدار از حجم اینترنت استفاده کرده‌اند. همچنین امکان مشاهده لیستی کامل از برنامه های متصل به اینترنت و میزان استفاده آنها در ۳۰ روز گذشته هم در دسترس قرار گرفته است.
در این مطلب قصد داریم به چگونگی دسترسی به این اطلاعات در ویندوز ۱۰ بپردازیم. البته توجه داشته باشید که در این مطلب به میزان انتقال و دریافت داده روی شبکه دست پیدا خواهید کرد. به این معنی که میزان مصرف اینترنت هرکدام از اپلیکیشن‌ها نمایش داده نمی‌شود و این عدد میتواند مربوط به انتقال یک فایل از کامپیوتر شما به یک سرور داخلی یا یک کامپیوتر دیگر در شبکه داخلی خانه یا شرکتتان باشد و فقط مربوط به مصرف اینترنت نیست.
استفاده از Task Manager برای مشاهده استفاده کنونی
برای این که به طور دقیق متوجه شوید که کدام اپلیکیشن‌ها در هر لحظه در حال انتقال یا دریافت اطلاعات از طریق شبکه هستند، کافیست وارد Task Manager شوید.
برای اجرای Task Manager چند راه مختلف وجود دارد. می‌توانید با استفاده از کلید‌های ترکیبی Ctrl + Shift +Esc به راحتی آن را اجرا کنید. همچنین می‌توانید با کلیک راست کردن روی نوار پایین ویندوز، گزینه Task Manager را بزنید تا این ابزار کاربردی باز شود.
از لیست فرآیند‌ها روی سر تیتر ستون Network کلیک کنید تا نمایش فرآیند‌ها بر اساس میزان استفاده‌شان از اینترنت مرتب سازی شود. اگر به خوبی لیست را مشاهده کنید می‌توانید میزان فعالیت هرکدام از اپلیکیشن‌ها در شبکه را مشاهده کنید.
همچنین به یاد داشته باشید که اگر ستون Network را مشاهده نمی‌کنید، ابتدا باید روی گزینه More Details کلیک کنید.
به صورت فنی لیست یاد شده را نمی‌توان کامل دانست. اگر استفاده یک فرآیند از شبکه نزدیک به صفر باشد، ویندوز ۱۰ آن را ۰ مگابیت بر ثانیه نمایش می‌دهد در حالی که به صورت دقیق اینچنین نیست. روشی که به آن اشاره کردیم در واقع راهی سریع برای مشاهده برنامه‌های متصل به اینترنت است و نمی‌تواند شما را در جریان میزان استفاده دقیق برنامه‌ها قرار دهد.
استفاده از Resource Monitor برای مشاهده جزئیات بیشتر
برای مشاهده جزئیات بیشتر در رابطه با میزان استفاده برنامه‌ها از شبکه، مستقیما وارد اپلیکیشن Resource Monitor شوید. برای اجرای برنامه یاد شده از منوی استارت نامش را جستجو کنید یا در Task Manager روی تب Performance کلیک کرده و در نهایت طبق تصویر زیر گزینه Open Resource Monitor را انتخاب کنید.
تب Network را انتخاب کنید تا لیستی کامل از فرآیند‌هایی که در حال دانلود یا آپلود داده در شبکه هستند را مشاهده کنید. همچنین می‌توانید میزان داده‌هایی که منتقل می‌شوند را به صورت بایت بر ثانیه مشاهده کنید.
یکی از مزیت‌های این ابزار آن است که می‌توانید حتی مصرف کم و ناچیز اپلیکیشنهای مختلف -که در Task Manager به صورت ۰ مگابیت بر ثانیه نمایش داده می‌شد- را ملاحظه نمایید.
برای کسب اطلاعات بیشتر راجع به هرکدام از فرآیند‌ها مهم نیست که در Task Manager باشید یا Resource Monitor؛ در هر دو این اپلیکیشن‌ها می‌توانید با کلیک راست کردن روی نام برنامه‌ها گزینه Search Online را انتخاب کنید.
مشاهده میزان استفاده برنامه های متصل به اینترنت در ۳۰ روز گذشته
برای این که ببینید هر کدام از برنامه‌ها در ۳۰ روز گذشته چه میزان در شبکه فعال بوده‌اند، باید به مسیر Settings > Network & Internet > Data Usage بروید و روی View usage per app در بالای پنجره کلیک کنید (می‌توانید با فشردن کلید‌های ترکیبی Windows + I وارد تنظیمات شوید).
از این بخش قادرید میزان فعالیت ۳۰ روزه برنامه‌ها در شبکه را مشاهده کنید. اگر از شبکه بی‌سیم استفاده می‌کنید باید Show usage From را روی Wi-Fi قرار دهید. با انجام این کار اپلیکیشن‌ها و میزان استفاده‌شان از شبکه را مشاهده خواهید کرد.
این لیست به ترتیب از پر مصرف‌ترین برنامه‌ها تا کم‌مصرف‌ترین‌ها مرتب سازی شده‌اند. می‌توانید با پایین آمدن در لیست دیگر نرم افزار‌های موجود در این بخش را نیز مشاهده کنید.
همچنین لازم به ذکر است که با انتخاب Reset usage stats میزان ضبط شده مصرف هرکدام از اپلیکیشن‌ها از شبکه صفر می‌شود و محاسبه‌ها مجددا آغاز خواهد شد. بنابراین بهتر است برای بررسی ۳۰ روزه فعالیت اپلیکیشن‌ها در شبکه این دکمه را فشار ندهید.
پس از مشاهده این اپلیکیشن‌ها، می‌توانید میزان مصرف هرکدام از شبکه را مدیریت کنید. بار دیگر باید به این موضوع اشاره کنیم که دلیل استفاده از واژه «شبکه» به جای «اینترنت» این است که اعداد مورد بحث در این مطلب مربوط به میزان انتقال و دریافت داده روی شبکه است. اگر کامپیوتر شما تحت شبکه نیست و با هیچ کامپیوتر یا سرور دیگری از طریق روتر‌ها ارتباطی ندارد، میزان استفاده از شبکه همان استفاده از اینترنت خواهد بود.
مؤسسه‌ی امنیت سایبری Check Point، در تحقیقی دریافت که بیش از ۸۰۰ اپلیکیشن و بازی محبوب اندرویدی موجود در گوگل پلی، دارای حفره‌های امنیتی مخرب هستند.
تحقیقات نشان داده که اعتماد به گوگل به‌عنوان بهترین محافظ پلی استور، ایده‌‌ی چندان خوبی نیست. این شرکت تلاش زیادی میکند تا برنامه‌های خراب و دارای آسیب‌پذیری شدید را پیدا کند؛ اما معمولا پس از اجازه‌ی انتشار در پلی استور، کمترین آزمایش روی نرم‌افزارها انجام می‌شود. کارشناسان تمرکز خود را روی حمله‌ی جدیدی که حتی روی محبوب‌ترین نرم‌افزارها نیز اثر می‌گذارد، معطوف کرده‌اند.
اکثر مردم بدون نگرانی از امنیت نرم‌افزارهای اساسی که در زندگی روزمره کاربرد دارند، از گوشی هوشمند خود استفاده می‌کنند. گوگل به‌طور مداوم نرم‌افزارهای خراب و دارای تبلیغات مزاحم و نرم‌افزارهایی که کاربران را برای پرداخت اشتراک گول می‌زنند، حذف میکند. همچنین بیشتر ما تصور می‌کنیم که به‌روزرسانی نرم‌افزارها و سیستم‌عامل گوشی به آخرین نسخه، هرگونه احتمال آسیب‌پذیری امنیتی را به حداقل ممکن کاهش می‌دهد. مشخص‌شده که حتی برای نرم‌افزارهای بزرگ نیز این‌گونه نیست.
بنا به گزارشی از مؤسسه‌ی امنیت سایبری Check Point، روزانه ده‌ها حفره‌ی امنیتی مشاهده می‌شود؛ برخی در داخل برنامه‌ها و برخی دیگر در کتابخانه‌های مشترک کد خارجی که توسط نرم‌افزارها برای فعال کردن قابلیت‌های خاص استفاده می‌شود. به‌روزرسانی نرم‌افزارها برای مقابله با جدیدترین تهدیدهای امنیتی کاری مهم است؛ بنابراین توسعه‌دهندگان نرم‌افزار باید اولویت‌بندی کنند که کدام‌یک از این تهدیدها باید زودتر برطرف شود.
محققان تصمیم به بررسی نرم‌افزارهای گوگل پلی گرفتند تا ببینند که چه مقدار از برنامه‌ها هنوز از کتابخانه‌های آسیب‌پذیر استفاده می‌کنند. آنها به‌طور خاص به شکار سه آسیب‌پذیری رفتند که «بحرانی» شناخته‌شده و در سال‌های ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ شناسایی شده‌اند. نتیجه‌ی به‌دست‌آمده برای جامعه‌ی امنیت اطلاعات شوکه‌کننده نبود؛ اما مشخص شد که بیش از ۸۰۰ نرم‌افزار و بازی محبوب اندروید که در مجموع ۵ میلیارد بار دانلود شده‌اند، هنوز هم آسیب‌پذیرند.
در میان این نرم‌افزارها نام‌هایی مانند وی‌چت، فیسبوک، مسنجر، اینستاگرام، تیون‌این، علی‌اکسپرس و SHAREit دیده می‌شود. از زمان کشف این حفره‌های امنیتی، همه‌ی کتابخانه‌های اشتراکی به‌روز شده‌اند؛ اما نسخه‌های جدید این نرم‌افزارهای محبوب هنوز هم از کتابخانه‌های منسوخ استفاده می‌کنند.
فیسبوک می‌گوید که به دلیل نحوه‌ی رمزگذاری نرم‌افزارهای خود، این آسیب‌پذیری‌ها برای مهاجمان غیرقابل استفاده خواهد بود. در حال حاضر گوگل مشغول تلاش و تحقیق است تا توسعه‌دهندگان نرم‌افزار را مجبور به اصلاح برنامه‌هایشان کند. گوگل می‌خواست فروشگاه نرم‌افزار خود را با قوانین آسان، پر از اپلیکیشن کند؛ این اتفاق باعث شد تا نرم‌افزارهای جدید به‌درستی مورد بررسی قرار نگیرند و اپلیکیشنهای محبوب نیز تا وقتی فشار عمومی نباشد، مورد بازبینی و اصلاح قرار نگیرند.
محققان Check Point خاطر نشان می‌کنند که حتی اگر اپلیکیشن‌ها از کتابخانه‌های قدیمی استفاده نکنند، باز هم از امنیت خوبی برخوردار نیستند. این آسیب‌پذیری‌ها صرفا به حفره‌های امنیتی انتخاب‌شده برای این تحلیل محدود نمی‌شود؛ این حفره‌ها راه‌های میان‌بری برای مهاجمان سخت‌کوشی که تلاش می‌کنند تا از آسیب‌پذیری‌های شناخته‌شده برای سوءاستفاده از آخرین تکنیک‌ها بهره ببرند، بر جای می‌گذارند. ممکن است این مسئله به‌اندازه‌ی اپلیکیشن‌هایی که از نرم‌افزارهای محبوب برای دسترسی به اطلاعات شخصی افراد استفاده می‌کنند، بزرگ نباشد. همچنین ممکن است توسعه‌دهندگان نرم‌افزار یافته‌های جدید را نادیده بگیرند؛ اما کافی است نگاهی به اپلیکیشنهای پر از حفره‌ی امنیتی گوگل بیندازیم تا متوجه شویم که چرا پیگیری مؤلفه‌های خارجی نرم‌افزارهای گوشی اهمیت دارد.
سال گذشته بیش از ۱۰۰۰ اپلیکیشن اندرویدی کشف شد که حتی پس از امتناع از پذیرش مجوزهای مربوطه سعی در دسترسی به اطلاعات شخصی کاربران داشتند. جالب اینکه خود این نرم‌افزارها نسبتا ایمن بودند؛ اما از کتابخانه‌های جانبی استفاده می‌کردند که دارای کدی بود که میتوانست برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شود.
دام‌داران روسیه قصد دارند با بهره‌گیری از هدستهای واقعیت مجازی و شبیه‌سازی محیطی آرام و دوست‌داشتنی برای گاوها، میزان شیر تولیدی آنها را افزایش دهند.
واقعیت مجازی در چند سال گذشته، به‌ویژه از زمانی‌که هدستهای واقعیت مجازی با کاربردهای تجاری روانه‌ی بازار شدند، به صنعتی رو‌به‌رشد تبدیل شده است. توسعه‌ی روزافزون این صنعت فقط به حوزه‌ی بازی محدود نیست و کاربردهای فراوانی در سایر زمینه‌ها مانند پزشکی و فروش املاک و حتی دام‌داری و کشاورزی پیدا کرده است. برخی از این کاربردها مانند تجربه‌ی اخیر دام‌داران روس در مسکو، ممکن است کمی عجیب به‌نظر برسند و نمونه‌ی مشابه آن را ندیده باشیم.
در آزمایشی که هنوزهم در حال انجام است، دام‌داران روسیه تلاش می‌کنند با پوشاندن هدستهای واقعیت مجازی اصلاح‌شده روی سر گاوها، وضعیت احساسی آنها را بهبود بخشند. این دام‌داران با همکاری دام‌پزشکان و گروهی از توسعه‌دهندگان واقعیت مجازی، حضور لذت‌بخش در محیط مزرعه‌ی تابستانی را ازطریق هدستهای واقعیت مجازی، برای گاوها شبیه‌سازی کرده‌اند.
نتایج این آزمایش بسیار امید‌بخش است؛ چراکه به بهبود رفتار گاوها منجر شده است و کارشناسان دریافته‌اند این روش موجب کاهش اضطراب آنها می‌شود. در گام بعدی، دام‌داران حاضر در این آزمایش امیدوار هستند استفاده از هدستهای واقعیت مجازی و به‌دنبال آن بهبود وضعیت احساسی گاوها، به تولید شیر بیشتر منجر شود. البته زمان شروع این مرحله از آزمایش هنوز مشخص نشده است.
از دیدگاه اخلاقی، جوانب و حواشی این تجربه‌ی علمی، قطعا در آینده محل بحث و مناقشه فراوان خواهد بود. به‌هرحال، مجریان این آزمایش انجام آن را گامی رو‌به‌جلو در بهبود بهداشت عاطفی حیوانات دام‌داری‌های صنعتی می‌دانند. این حیوانات در سراسر جهان به‌دلیل وابستگی شدید صنعت تولید شیر و گوشت، متأسفانه اغلب اوقات در شرایط مناسبی به‌سر نمی‌برند.
در حالی‌که سامسونگ به‌صورت رسمی درباره زمان انتشار به‌روز رسانی اندروید ۱۰ برای دستگاه‌هایش تا پایان سال ۲۰۱۹ سخنی به میان نیاورده است، ماه گذشته کمپانی گوگل برنامه عرضه اندروید ۱۰ توسط سامسونگ (به عنوان بزرگترین تولید کننده دستگاه‌های اندرویدی) و شرکت‌های دیگر مانند ال‌جی، موتورولا، ایسوس و سونی را به اشتراک گذاشت.
پس از اعلام گوگل، امیدها به ارائه نسخه پایدار اندروید ۱۰ برای پرچم‌داران خانواده گلکسی اس ۱۰ و گلکسی نوت ۱۰ تا پیش از پایان سال جاری میلادی افزایش یافت. مورد دیگری که در این پیش‌بینی تاثیر گذار بود، عرضه زودهنگام نسخه بتای عمومی پرچم‌داران کره‌ای‌ها نسبت به سال قبل بود. اما با توجه به خبر جدیدی که امروز منتشر شده است، ظاهرا این پیش‌بینی کاملا محقق نخواهد شد و ممکن است عرضه به‌روز رسانی اندروید ۱۰ برای دستگاه‌های سامسونگ به سال آینده موکول شود.
تا ماه ژانویه خبری از عرضه به‌روز رسانی نخواهد بود
تا رسیدن ماه ژانویه و ورود به ۲۰۲۰ زمان زیادی باقی نمانده است و بعید است سامسونگ بتواند در این مدت کوتاه، به‌طور کامل خانواده پرچمدار گلکسی اس ۱۰ و گلکسی نوت ۱۰ و همچنین پرچم‌داران سال گذشته خود را به اندروید ۱۰ به‌روز رسانی کند. با توجه عرضه اندروید ۱۰ برای گوشی‌هایی همچون ایسوس ذن‌فون ۶، خانواده وان پلاس ۷ و وان پلاس ۶ و همچنین نوکیا ۸.۱ تاخیر سامسونگ در ارائه نسخه جدید اندروید برای پرچم‌دارانش کمی ناامید کننده است.
سال گذشته، گلکسی اس ۹ و اس ۹ پلاس پس از پشت سر گذاشتن موفق تست بتای عمومی اندروید ۹ که در نیمه نوامبر ۲۰۱۸ آغاز شده بود، نسخه پایدار اندروید پای را دریافت کردند. این بار، کمپانی کره‌ای در ماه اکتبر و تنها در بازارهای منتخب خود امکان اجرای نسخه آزمایشی اندروید ۱۰ را برای کاربران خانواده گلکسی اس ۱۰ فراهم کرده است؛ در نتیجه انتظار داریم حداقل سه ماه زمان لازم باشد تا برنامه بتای اندروید ۱۰ برای پرچم‌داران امسال سامسونگ به‌صورت کامل اجرا شود. گرچه این مدت طولانی به‌نظر می‌رسد، اما اگر به نیمه پر لیوان بنگریم، دسترسی به نسخه پایدار اندروید ۱۰ که باگ‌های جزئی و به‌ویژه مشکل مصرف باتری در آن رفع شده است، ارزش انتظار را خواهد داشت.
وبسایت SamMobile به تازگی برنامه زمانی عرضه اندروید ۱۰ برای گوشی‌های خانواده گلکسی اس ۱۰، گلکسی نوت ۱۰ و گلکسی نوت ۹ را که به‌طور اختصاصی برای اسرائیل تنظیم شده منتشر کرده است. گوشی‌های یاد شده در ماه ژانویه ۲۰۲۰ در این منطقه به‌روز رسانی اندروید ۱۰ را دریافت خواهند کرد، اما سایر بازارها ممکن است با کمی تاخیر به نسخه پایدار اندروید ۱۰ دسترسی پیدا کنند. لازم به ذکر است که در حال حاضر نسخه نهایی برنامه زمانی این شرکت هنوز به‌طور کامل منتشر نشده است و اطلاعات ما به چند منطقه محدود است.
در ماه‌های آوریل، ژوئن و اکتبر منتظر ادامه به‌روز رسانی‌ها باشید
براساس اعلام PhoneArena، این وبسایت با استفاده از گوگل ترنسلیت برنامه زمانی سامسونگ برای اسرائیل را ترجمه کرده است که طبق آن گوشی‌های گلکسی اس ۹ و اس ۹ پلاس، گلکسی A50 و A70 و همچنین گلکسی تب اس ۶ در ماه آوریل به‌روز رسانی رسمی اندروید ۱۰ را دریافت خواهند کرد.
گلکسی A50 و گلکسی A70 دو میان‌رده پرطرفدار این روزهای شرکت سامسونگ هستند که عرضه زود هنگام اندروید ۱۰ میتوانست محبوبیت آنها را در میان کاربران افزایش دهد؛ اما نکته قابل توجه در این برنامه زمانی، فاصله تقریبا ۳ ماهه میان عرضه به‌روز رسانی برای پرچم‌داران سال گذشته کره‌ای‌ها یعنی سری گلکسی اس ۹ و گلکسی نوت ۹ است.
برنامه مشابهی نیز برای به‌روز رسانی تبلت‌های این شرکت وجود دارد که طبق آن، فاصله میان عرضه نسخه جدید سیستم عامل برای تبلت‌های پرچمدار با عرضه آن برای میان‌رده‌ها بسیار زیاد است. تبلت‌های پرچمدار گلکسی تب اس ۴ و گلکسی تب اس ۵e در ماه ژوئن به‌روز رسانی اندروید ۱۰ را دریافت خواهند کرد و پس از آن، تبلت‌های میان‌رده گلکسی تب A 8.0 و گلکسی تب A 10.1 (مدل‌های ۲۰۱۸) در ماه اکتبر به این نسخه به‌روز خواهند شد.
فراموش کردن ایده‌ای جذاب تجربه خوشایندی نیست و مطمئناً در شرایط مختلف نمی‌توانیم همواره قلم و کاغذ به همراه داشته باشیم. بنابراین اگر از گوشی اندرویدی بهره می‌برید، در ادامه به چند مورد از بهترین اپلیکیشن های اندروید برای یادداشت‌برداری می‌پردازیم.
ویژگی‌های لازم در یک اپلیکیشن یادداشت‌برداری
در این زمینه کاربران مختلف نیازهای گوناگونی دارند و مثلا یک دانشجو می‌خواهد نکات مهم کلاس درس را ثبت کند و یک فیلم‌نامه‌نویس به دنبال ثبت ایده‌های جذابی است که هنگام پیاده‌روی به ذهنش خطور میکند. اما روی هم رفته، هنگام انتخاب چنین اپلیکیشن‌هایی، بهتر است به چند نکته توجه کنید که در ادامه آنها را مرور می‌کنیم:
گزینه‌های ساماندهی: اگر برای یادداشت چیزی زمان صرف می‌کنید، پس به احتمال زیاد می‌خواهید در زمانی دیگر یادداشت مذکور را پیدا کنید. بنابراین یک اپلیکیشن یادداشت‌برداری مناسب باید برای ساماندهی این یادداشت‌ها از امکاناتی مانند ایجاد پوشه‌ها، بهره‌گیری از هشتگ یا حتی رنگ‌بندی یادداشت‌ها بهره ببرد.
روش‌های مختلف برای ثبت: اگر فکر می‌کنید که تنها قابلیت یادداشت نوشتن نیازهای شما را پوشش می‌دهد، اما در هر صورت بهتر است اپلیکیشن موردنظر از روش‌های دیگری برای ثبت افکار و ایده‌های کاربر پشتیبانی کند. بنابراین روش‌هایی مانند امکان ضبط صدا یا ثبت دستخط تا حد زیادی می‌توانند مثمر ثمر واقع شوند.
پشتیبانی پلتفرم‌های مختلف: حتی اگر عمدتا از سیستم‌عامل اندروید استفاده می‌کنید، امکان دسترسی به یادداشت‌ها از طریق پلتفرم‌های مختلف از جمله ویژگی‌های مفیدی محسوب می‌شود که گاهی اوقات نیاز مبرمی به آن پیدا می‌کنید.
طراحی: رابط کاربری یک اپلیکیشن در درجه اول باید جوابگوی نیازهای کاربران موردنظر باشد. حالا این موضوع میتواند به معنای ساده بودن رابط کاربری باشد تا افراد به‌سرعت بتوانند یادداشت‌های خود را ثبت کنند یا اینکه تمام گزینه‌ها در تمام اوقات جلوی چشم کاربر قرار بگیرد.
با توجه به شمار عظیمی از اپلیکیشنهای یادداشت‌برداری در پلی استور، احتمالا یک اپلیکیشن مطابق نیازهای شما در این محیط پیدا می‌شود. در ادامه ۵ مورد از بهترین اپلیکیشن های اندروید در زمینه یادداشت‌برداری را معرفی می‌کنیم.
بهترین برای بیشتر کاربران: Google Keep
اپلیکیشن Google Keep در زمینه‌ی یادداشت‌برداری حرف زیادی برای گفتن دارد. در ضمن از آنجایی که این یک محصول گوگل محسوب می‌شود، یادداشت‌هایتان به‌صورت خودکار با اکانت گوگل شما سینک می‌شوند و این یعنی از انواع و اقسام گجت‌ها می‌توانید به آنها دسترسی داشته باشید. رابط کاربری این اپلیکیشن برای کاربران اندرویدی بسیار آشنا است زیرا مطابق شکل و شمایل دیگر اپلیکیشنهای گوگل و سیستم‌عامل اندروید طراحی شده و به همین خاطر استفاده از آن بسیار ساده و راحت است.
به غیر از کیبورد، Google Keep از روش‌های دیگری هم برای یادداشت‌برداری پشتیبانی میکند. در کنار ثبت دستخط، می‌توانید صدای خود را ضبط کنید که به لطف قابلیت تبدیل صوت به متن گوگل، محتوای این صداها به صورت متن هم ثبت می‌شوند. علاوه بر موارد ذکر شده، با استفاده از این اپلیکیشن به راحتی می‌توانید چک‌لیست‌های مختلفی ایجاد کنید تا انجام کارهای موردنظر را فراموش نکنید.
تمام یادداشت‌ها در صفحه اصلی نمایش داده می‌شوند و برای نشان دادن اهمیت آنها، می‌توانید رنگ‌هایی را به آنها اختصاص دهید. علاوه بر این، بهره‌گیری از برچسب‌ها به شما این امکان را می‌دهد که به راحتی یادداشت‌های مربوط به موضوعی یکسان را گروه‌بندی کنید.
Google Keep هرچند بر یک زمینه خاص متمرکز نیست، اما در هر صورت استفاده از آن بسیار آسان است و به لطف داشتن امکانات مختلف و سینک شدن با اکانت گوگل، گزینه‌ای مناسب برای بیشتر کاربران اندروید محسوب می‌شود. به همین خاطر در زمینه‌ی یادداشت‌برداری، یکی از بهترین اپلیکیشن های اندروید محسوب می‌شود و بهتر است آن را امتحان کنید.
بهترین برای یادداشت‌های کوتاه: Simple Notes Pro
زمانی که ایده جذابی به ذهن شما خطور میکند و می‌خواهید هرچه سریع‌تر آن را ثبت کنید، یک اپلیکیشن یادداشت‌برداری بهره‌مند از ویژگی‌های مختلف تا حدی سرعت مربوط به ثبت ایده را کاهش می‌دهد. در چنین مواقعی، سادگی اپلیکیشن اهمیت بسیار زیادی پیدا میکند و اپلیکیشن Simple Notes Pro در این زمینه حرف زیادی برای گفتن دارد.
وقتی برای بار اول اپلیکیشن را اجرا می‌کنید، با یک صفحه خالی برای یادداشت روبرو می‌شوید و بعد از آن، آخرین یادداشت ثبت شده نمایش داده می‌شود. علاوه بر این برای افزایش سرعت دسترسی، می‌توانید از ویجت مربوط به یادداشت‌ها بهره ببرید. در ضمن حرکت بین یادداشت‌های مختلف بسیار ساده است و با سوایپ به سمت راست و چپ می‌توانید بین آنها حرکت کنید. اگر هم بر آیکون پوشه در سمت راست بخش فوقانی ضربه بزنید، فهرست کاملی از یادداشت‌ها نمایش داده می‌شود.
از دیگر مشخصه‌های قابل توجه این اپلیکیشن می‌توانیم به شخصی‌سازی گسترده رابط کاربری آن اشاره کنیم. افراد به راحتی می‌توانند رنگ بخش‌های مختلف و حتی آیکون اپلیکیشن را تغییر بدهند. در حال حاضر، دو نسخه از این اپلیکیشن وجود دارد. نسخه رایگان و نسخه پولی Pro. اگرچه در پلی استور نسخه رایگان همچنان دیده می‌شود، اما توسعه آن متوقف شده و این یعنی در آینده آپدیت جدیدی برای آن عرضه نمی‌شود. بنابراین اگر فکر می‌کنید این اپلیکیشن مناسب نیازهای شما است، بهتر است ۱.۱۹ دلار برای نسخه Pro هزینه کنید.
بهترین برای یادداشت‌های طولانی: Keep My Notes
اگر از جمله افرادی هستید که یادداشت‌های طولانی می‌نویسید و دو مورد معرفی شده جوابگوی نیازهای شما نیست، بهتر است اپلیکیشن Keep My Notes را امتحان کنید. این اپلیکیشن برای ویرایش متن از امکانات خوبی بهره می‌برد و با این کار با تغییر بخش‌های مختلف یادداشت‌ها، خواندن یادداشت‌های طولانی به کار ساده‌تری بدل می‌شود. علاوه بر این، با قرار دادن یادداشت‌ها در حالت «خواندن» با خیال راحت و بدون نگرانی بابت دست‌کاری‌های ناخواسته می‌توانید آنها را مطالعه کنید. در ضمن امکان فعال‌سازی شمارشگر کلمات و حروف هم وجود دارد.
از دیگر امکانات این اپلیکیشن می‌توانیم به یادآوری، چک‌لیست، ثبت دستخط و ضبط صدا اشاره کنیم. اگر می‌خواهید یادداشت‌ها را به گجت‌های دیگر منتقل کنید، می‌توانید آنها را به گوگل درایو منتقل کنید یا به‌عنوان فایل تکست در گوشی ذخیره کنید. اگر هم نگران نقض حریم خصوصی هستید، امکان تعیین رمز عبور برای آن وجود دارد. Keep My Notes رایگان است ولی گاهی اوقات تبلیغاتی را نمایش می‌دهد. برای خلاص شدن از دست تبلیغات، باید سالانه مبلغ ۱ دلار را بپردازید.
بهترین برای کاربران حرفه‌ای: Evernote
Evernote یکی دیگر از بهترین اپلیکیشن‌ها برای یادداشت‌برداری به حساب می‌آید که از ویژگی‌های متنوعی بهره می‌برد. برای افرادی که یادداشت‌های طولانی می‌نویسند و خواستار امکانات مشابه اپلیکیشن Google Docs هستند، Evernote یک گزینه ایده آل محسوب می‌شود. این اپلیکیشن از ضبط ویدیو و صدا و ثبت دستخط پشتیبانی میکند و حتی برای متون معمولی هم این اپلیکیشن امکانات بسیار گسترده‌ای را به منظور ویرایش آنها ارائه می‌دهد.
یادداشت‌ها می‌توانند در قسمت‌های مختلفی قرار بگیرند و با بهره‌گیری از تگ‌ها می‌توانید به‌سرعت یادداشت‌های مربوط به موضوعی خاص را پیدا کنید. به دلیل وسعت مشخصه‌های Evernote، به احتمال زیاد به تمام آنها نیاز پیدا نمی‌کنید اما اگر از جمله کاربران حرفه‌ای هستید که می‌خواهید از یک اپلیکیشن یادداشت‌برداری سرشار از ویژگی‌های مختلف بهره ببرید، Evernote گزینه‌ی مناسبی برای شما خواهد بود.
نسخه رایگان Evernote وجود دارد که طبیعتا برای استفاده از آن باید با محدودیت‌های آن دست و پنجه نرم کنید. در این حالت، حجم یادداشت‌ها به ۲۵ مگابایت محدود شده و در هر ماه فقط می‌توانید ۶۰ مگابایت آپلود کنید و فقط ۲ گجت می‌توانند به یک اکانت وصل شوند. در حالت پریمیوم، باید ماهانه ۸ دلار بپردازید ولی در هر ماه می‌توانید ۱۰ گیگابایت آپلود کنید و علاوه بر امکان اتصال گجت‌های مختلف به یک اکانت، به‌صورت آفلاین هم به یادداشت‌ها دسترسی خواهید داشت.
بهترین برای دانشجویان: Microsoft OneNote
OneNote در اصل مانند Evernote کاربران حرفه‌ای را هدف قرار داده زیرا این اپلیکیشن هم از ویژگی‌های متنوعی بهره می‌برد. با این حال، OneNote برای دانشجویان نسبت به رقیب خود چند مزیت را به ارمغان می‌آورد. ویژگی‌هایی مانند امکان پیوست تصویر و مقاله به یادداشت‌ها می‌توانید برای کارهایی مانند پژوهش و ارائه مثمر ثمر واقع شود. همچنین از آنجایی که این یک محصول مایکروسافت است، سازگاری بالایی با برنامه‌های آفیس دارد و به لطف Office365 میتوان از طریق پلتفرم‌های مختلف به یادداشت‌ها دسترسی پیدا کرد. در هر صورت اگر اهل استفاده از برنامه‌های مایکروسافت هستید، OneNote هم تجربه کاربری مشابه آنها را ارائه میکند و روی هم رفته یکی از بهترین اپلیکیشن های اندروید در این زمینه محسوب می‌شود.
بیش از ۴۸۰ میلیون بار برنامه‌ها و اپلیکیشنهای VPN روی گوشی‌های هوشمند ازطریق پلی استور گوگل و اپ استور اپل دانلود شد.
این تعداد دانلود VPN برای گوشی همراه، ۵۴ درصد بیشتر از سال گذشته است؛ سالی که تنها ۳۱۱ میلیون بار دانلود VPN گزارش شده بود.
آمار دانلود برنامه VPN جهانی در اندروید و iOS
از میان ۴۸۰ میلیون بار دانلود، ۷۵٪ دانلود برنامه‌های VPN به اندروید (۳۵۸.۳ میلیون) و ۱۲۱.۹ میلیون بار آن به VPN iOS تعلق دارد؛ که باوجود رواج بیشتر گوشی‌های اندرویدِ، کاملاً قابل انتظار است.
Simon Migliano، رهبر تحقیقات در Top10VPN گفت: این افزایش در کل آسیا-آرام (آسیا-اقیانوسیه APAC)، منطقه‌ای که به‌شدت از ناآرامی‌های سیاسی و اجتماعی در ۱۲ ماه گذشته رنج می‌برد؛ بیشتر بود. منطقه‌ای که در آن ۱۸۸ میلیون برنامه VPN جهانی دانلود شده که تعداد آن بیش از دو برابر کل سال گذشته بوده است.
در کدام کشورها بیشترین میزان دانلود VPN گزارش شده است؟
وی اشاره کرد که کشورهای موجود در آسیا-اقیانوسیه در بالای نمودارهای دانلودها قرار دارند. بین اکتبر ۲۰۱۸ و سپتامبر ۲۰۱۹، اندونزیایی‌ها ۷۵.۵ میلیون برنامه VPN جهانی تلفن همراه را بارگیری کردند که این رقم نسبت به سال قبل ۱۱۱٪ افزایش داشته است.
به دنبال آن دو کشور آمریکا (۷۵.۶ میلیون) و هند (۵۷ میلیون) قرار دارند که شرایط سیاسی پایدارتری را تجربه می‌کنند. بااین‌حال، هند بزرگترین رشد در دانلود برنامه‌های VPN گوشی همراه را تجربه کرده است؛ به‌طوری نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۴۰۵٪ رشد داشته است.
به دنبال آن اردن (۳۸۷٪)، قزاقستان (۲۱۰٪)، الجزایر (۲۰۵٪) و ویتنام (۱۴۰٪) – در واقع کشورهایی که ناآرامی‌های سیاسی را تجربه کردند؛ قرار دارند. کشورهایی که دولت‌ها مانع دسترسی آنها به برخی وب سایت‌های خاص شده است.
محبوب‌ترین برنامه های VPN رایگان
بر اساس گزارش Top10VPN، تعداد ۸۴.۳ درصد از این ۴۸۰ میلیون دانلود مربوط به برنامه‌های رایگان VPN گوشی همراه بوده است.
بیشترین بارگیری برنامه‌ها، طبق آمار و ارقام فروشگاه برنامه‌های اندرویدی و iOS، متعلق به TurboVPN با ۵۱.۳ میلیون بار دانلود، Hotspot Shield با ۴۲.۸ میلیون بار، Betternet با ۲۹.۹ میلیون بار دانلود است.
Migliano گفت: با نزدیک شدن به عدد ۱ میلیارد دانلود برنامه VPN روی گوشی همراه فقط در سه سال، واضح است که کاربران اینترنت در سرتاسر جهان، برای جلوگیری از محدودیت‌های اینترنتی دست به اقدامات خودجوش زده‌اند.
برنامه‌های VPN جهانی موبایل به‌سرعت به بخشی مهمی از گوشی‌های همراه تبدیل‌شده‌اند؛ هرروز که می‌گذرد VPN جهانی به یک ابزار سریع‌تر و مهم‌تر، برای حفظ حریم خصوصی کاربران در سرتاسر جهان تبدیل می‌شود.
جان فلچر (John Fletcher) یکی از افرادی بود که کمپانی King’s Men به سراغش رفت. با وجود این که محبوبیت وی از سال ۱۸۵۰ به بعد کاهش یافت، اما همواره میتوان از دست داشتن وی در نوشتن نمایشنامه هنری هشتم با اطمینان سخن گفت. جیمز اسپدینگ (James Spedding) یکی از تحلیلگران متون ادبی بود که برای اولین بار شباهت‌هایی در سبک نوشتاری نمایشنامه‌های اختصاصی فلچر و بخش‌هایی از نمایشنامه هنری هشتم را پیدا کرد. او بعدها به این نتیجه رسید که فلچر و شکسپیر قطعا در نوشتن این نمایشنامه با هم همکاری داشته‌اند.
او این شباهت‌ها را از نحوه و سبک نوشتاری فلچر متوجه شده بود. برای مثال، فلچر به جای نوشتن «you»، از کلمه «ye» استفاده می‌کرده است. در نمونه دیگر نیز میتوان به تفاوت نوشتن «em’» به جای «them» اشاره کرد. فلچر همچنین عادت داشت با افزودن واژه‌های «sir»، «still» و «next» به کلمه قبل یک خط پنتامتر استاندارد، بخش ششمی را نیز به وجود آورد.
این خصوصیات به اسپدینگ و دیگر تحلیلگران اجازه داد تا به صورت حتمی از دخالت فلچر در نمایشنامه هنری هشتم پرده بردارند. با این حال، این که چه مقدار از این نمایشنامه کار فلچر بوده، هنوز مورد بحث است. گروه دیگری از تحلیلگران هم می‌گویند که در اصل شخصی که به تکمیل این نمایشنامه کمک کرده، فیلیپ مسینگر (Philip Massinger) نام داشته است.
با در نظر گرفتن تمام جوانب بالا، میتوان گفت که تاکنون نتیجه درستی منتشر شده که چه کسی، چه بخشی از هنری هشتم را نوشته است؛ اینجاست که یادگیری ماشین به کمکمان می‌آید.
یادگیری ماشین و حل معما
پتر پلچاچ (Petr Plecháč) (اجازه دهید به همان پتر بسنده کنیم) از دانشکده علوم دانشگاه پراگ، می‌گوید با کمک یادگیری ماشین و تعلیم هوش مصنوعی، توانسته است یک بار برای همیشه به این معمای چند صد ساله پاسخ دهد. او می‌گوید:
نتایج تحقیقات ما می‌گوید که تقسیم متعارف نمایشنامه میان شکسپیر و فلچر که توسط اسپدینگ گزارش شده بود، صحت دارد.
راه حل ارائه شده توسط پتر به صورت تئوری ساده است. یادگیری ماشین به مدت چند سال آموزش داده می‌شود تا نحوه نگارش هر کدام از نویسندگان را تشخیص دهد. این تکنیک از بدنه متن یک نویسنده استفاده میکند تا الگوریتم‌های خود را آموزش دهد و سپس از آن برای تشخیص متون کوتاه‌تر نوشته شده توسط همان شخص استفاده می‌شود تا آموزش الگوریتم صحت سنجی شود.
البته با توجه به این که سبک نوشتاری نویسندگان در طول زمان متوجه تغییر می‌شود، بسیار مهم است که تمام داده‌های وارد شده به الگوریتم، همگی یک سبک نوشتاری یکسان داشته باشند. پس از این که الگوریتم به خوبی با سبک و سیاق نوشتاری نویسنده و کلمات پرکاربرد وی آشنا شد، میتواند متونی را تشخیص دهد که تا به حال ندیده است.
پتر دقیقا از همین تکنیک استفاده کرد و هوش مصنوعی خود را با مهم‌ترین و معروف‌ترین نمایشنامه‌های نوشته شده توسط شکسپیر و فلچر آموزش داد. پس از آن، نمایشنامه هنری هشتم را توسط یک رولینگ ویندو (Rolling Window) اجرا کرد و اجازه داد تا هوش مصنوعی، خط به خط نمایشنامه را بررسی کند. او سپس از این هوش مصنوعی خواست تا نویسنده هر خط را گزارش دهد.
پاسخ به معمای چند صد ساله
نتایج یادگیری ماشین از بررسی خط به خط نمایشنامه هنری هشتم
نتایج به دست آمده بسیار جالب توجه بودند. این هوش مصنوعی، بررسی اسپدینگ را تایید کرده و می‌گوید که تقریبا نصف نمایشنامه توسط فلچر نوشته شده است. علاوه بر این، هوش مصنوعی می‌گوید که نه تنها صحنه‌های جدید توسط فلچر نوشته شده‌اند، بلکه بخش‌های پایانی صحنه‌های قبلی نیز حاصل کار او بوده است. برای مثال، اجرای سوم، صحنه دوم تا خط ۲۰۸۱ حاصل کار شکسپیر و فلچر بوده، در حالی که پس از آن تا ابتدای اجرای چهارم، صحنه اول یا به عبارتی خط ۲۲۰۰، تماما به قلم شکسپیر نوشته شده است.
پتر همچنین این هوش مصنوعی را آموزش داد تا ببیند آیا مسینگر هم در نوشتن این نمایشنامه دستی داشته است یا خیر؟ پتر می‌گوید:
شراکت مسینگر در این نمایشنامه بسیار محدود یا چیزی در حد صفر بوده است.
استفاده زبان شناسان از یادگیری ماشین برای درک بهتر متون قدیمی بسیار جالب است. با این حال، کارهای بیشتری در این زمینه باید صورت بگیرد.در مقابل اما دانشمندان توانسته‌اند نحوه کشیدن یک عکس را استخراج کنند و آن را به عکس‌های دیگر تبدیل کنند، این کار تماما با آموزش یادگیری ماشین به کمک الگوریتم‌های دید ماشین صورت گرفته بود که نام آن انتقال نحوه نوشتار عصبی است. به کمک همین روش بود که دانشمندان توانستند یک عکس معمولی را تبدیل به نقاشی ون گوک کنند.
این سوال در رابطه با تبدیل متون هم پرسیده می‌شود که آیا می‌شود متن معمولی را تبدیل به متنی کرد که انگار شکسپیر آن را نوشته است؟ متاسفانه خیر. شاید راه‌هایی وجود داشته باشد که «em’» را به «them» تبدیل کند، اما تبدیل کلی آن امکان‌پذیر نیست. دلیل آن هم این است که ساختار ارتباطات توسط زبان شناسان و الگوریتم‌ها، به خوبی درک نشده است. پس تا تبدیل متنتان به نمایشنامه‌های شکسپیر باید کمی بیشتر صبر کنید.
هر چند سال یک‌بار، محصولی انقلابی و جدید رونمایی می‌شود که در پشت صحنه، مدت‌ها روی تحقیق و توسعه آن کار شده و اکنون قرار است تحولی در دنیای گجت‌های هوشمند ایجاد کند. دستگاهی مرموز که همواره بازار شایعات و رویا پردازی‌ها درباره آن داغ بوده، اما هیچ‌گاه از نزدیک شانس لمس آن را نداشتیم. یکی از نمونههای بارز چنین محصولاتی، عینک هوشمند اپل یا همان Apple Glasses است.
اما چه چیز این محصول را به یک محور جذاب برای شایعات و تخیلات کاربران و حتی کارشناسان تبدیل کرده است؟ جدای از این که این عینک هوشمند از تولیدات اپل به شمار می‌رود؛ قرار است محصولی باشد که قاعده بازی را به نفع عینک‌های هوشمند که تا کنون با نگاه سرد کاربران و کارشناسان مواجه شده بودند، تغییر دهد و ققنوسی باشد برخاسته از خاکستر محصولاتی همچون گوگل گلس و عینک اسنپ‌چت.
اپل پیش از این نیز ثابت کرده اگر تنها از پس یک چیز خوب برآید؛ این است که به تنهایی و با معرفی یک محصول جدید، میتواند سایر شرکت‌ها و رقبا را به دنباله‌روی از خود ترغیب کند و بازار جدیدی را شکل دهد که خودش از مهره‌های تاثیرگذار آن باشد.
از جمله چنین تجربه‌های موفقی، میتوان به آیفون، آیپد و ایر پادز اشاره کرد که اگرچه اپل در تولید برخی از آنها از محصولات نه‌چندان موفق شرکت‌های دیگر الهام گرفته است، اما به‌خوبی توانسته با محصولات خود بازار جدید را شکل و به آن جهت دهد. عینک اپل میتواند محصول بزرگ بعدی این کمپانی باشد که در سکوتی چندین ساله در حال توسعه است و بار دیگر کوپرتینویی‌ها را در کانون توجهات قرار می‌دهد. اما تا به این لحظه، اطلاعات ما از این محصول به موارد زیر خلاصه می‌شود:
نمایشگرهای واقعیت افزوده
یکی از معدود مواردی که تمامی شایعات یک‌صدا به آن اشاره می‌کنند، بهره‌مندی عینک هوشمند اپل از فناوری واقعیت افزوده است. این فناوری اصلی‌ترین ویژگی محصول نهایی کمپانی آمریکایی خواهد بود. واقعیت افزوده یا AR، با افزودن لایه‌ای از اطلاعات مجازی به دنیای واقعی پیرامون ما، جهانی جدید را خلق میکند. نمونههای کوچکی از این فناوری را میتوان در بازی‌های ویدیویی مانند پوکیمون گو مشاهده کرد، اما کاربرد این تکنولوژی فراتر از سرگرمی‌هایی مانند بازی‌های موبایلی است.
در چند سال اخیر، اپل به‌صورت جدی سرمایه گذاری روی واقعیت افزوده را برای آیفون‌ها و آیپد‌هایش دنبال کرده است و با معرفی اپ‌ها و بازی‌های اختصاصی، سعی کرده است تا انواعی از این فناوری را در محصولات خود به کار بگیرد. این دستگاه‌ها برای استفاده از واقعیت افزوده از دوربین‌های خود کمک می‌گیرند و محتوای افزوده شده را با آنچه در توسط دوربین گوشی نمایش داده می‌شود یکپارچه می‌کنند و در نهایت محتوای نهایی در نمایشگر گوشی شکل می‌گیرد.
چالش عینک‌های واقعیت افزوده فعلی این است که به نمایشگرهای شفاف در مقابل دو چشم کاربر نیاز دارند که بتواند محتوای تولید شده را با کنتراست و وضوح مناسب خلق کند. نمایشگرهای شفاف چند سالی است که در بازار حضور دارند، اما ماجرای عینک مورد بحث ما متفاوت است. همه ما اپل را به عنوان شرکتی می‌شناسیم که محصولاتش در بازار راه خود را می‌سازند و بنابراین، نمونه نمایشگرهای شفاف موجود در بازار برای این عینک به اندازه کافی خوب نخواهند بود. به همین دلیل، این کمپانی در چند سال گذشته علاوه بر جذب متخصصان حوزه واقعیت افزوده، شرکت‌های فعال در این زمینه را نیز به مالکیت خود در آورده است تا از مالکیت معنوی و تخصص آنها در تولید این عینک بهره بگیرد.
با در نظر گرفتن این موارد و با توجه به بودجه هنگفتی که به بخش تحقیق و توسعه اپل در اختیار دارد؛ انتظار ما از محصول نهایی چیزی بسیار فراتر از پروژه‌های شکست خورده‌ای مانند گوگل گلس است. اما عینک واقعیت افزوده اپل چگونه کار میکند؟
همراهی با آیفون
شایعات به این نکته اشاره دارند که برای حفظ ظرافت و زیبایی این محصول، پردازش‌ها به آیفون کاربر واگذار می‌شود. آیفون‌های امروزی توان پردازشی بسیار بالایی دارند؛ پس رندر کردن جلوه‌های تصویری عینک اپل نباید برای آنها مشکل باشد. داده‌های مورد نیاز به‌صورت بی‌سیم بین آیفون و عینک هوشمند اپل تبادل می‌شوند، ولی هنوز مشخص نشده است که این ارتباط بی‌سیم از طریق بلوتوث خواهد بود یا وای‌فای.
کاربر میتواند با استفاده از گوشی، به محتوای فراوانی برای عینک دسترسی پیدا کند. این اطلاعات می‌توانند مواردی ساده مانند اعلانات، مسیریابی، اخبار و وضعیت آب‌و‌هوا باشند؛ یا تجربه‌های پیچیده‌تری مانند پخش ویدیوهای ۳۶۰ درجه و برگزاری جلسات مجازی که برای اجرای دو مورد اخیر، از اطلاعات سنسورهای موجود روی عینک برای تشخیص و تعیین مکان سر کاربر در فضا و هماهنگی تصاویر با آن استفاده می‌شود.
برای درک بهتر این موارد، تصور کنید که در یک اتاق جلسه خالی حضور دارید و به صندلی‌های آن نگاه می‌کنید؛ در این هنگام، با قرار دادن عینک مقابل چشمان خود، افرادی را می‌بینید که روی آن صندلی‌ها ظاهر می‌شوند و گویا روبروی شما نشسته‌اند. این ایده کمی شبیه به فیلم‌های علمی-تخیلی به نظر می‌رسد؛ اما اگر اپل بتواند چنین طرحی را عملی کند، بار دیگر نام خود را در تاریخ فناوری به عنوان یک شرکت پیشتاز به ثبت خواهد رساند.
کنترل‌ها
با توجه به وسواس اپل در طراحی (اگر بریدگی بالای نمایشگر آیفون را نادیده بگیریم!)، نباید انتظار داشت که روی فریم این عینک دکمه یا کلیدی وجود داشته باشد. پیش‌بینی می‌شود تمامی کنترل‌ها از طریق لمس یا ضربه به سطح حساس روی بدنه عینک صورت گیرد. با این حال، برخی گمانه‌زنی‌ها به پشتیبانی این عینک از دسته‌های کوچکی اشاره دارند که به دکمه‌ها و شاید یک جوی استیک کوچک مجهز خواهد بود. همچنین، به لطف سیری و ایرپادز، میتوان با استفاده از فرمان‌های صوتی نیز عینک اپل را کنترل کرد. علاوه بر ابن موارد، شایعات دیگری نیز وجود دارند که به ژست‌های حرکتی سر مانند تکان دادن به چپ و راست یا بالا و پایین به عنوان ابزار کنترل اشاره دارند؛ اما تصور دیدن افرادی که در معابر عمومی مدام سر خود را به این طرف و آن طرف تکان می‌دهند، قطعا عحیب خواهد بود.
دوربین: وجود دارد؟ وجود ندارد؟ یا قابل تنظیم است؟
یکی از مشکلات اصلی کاربران با عینک‌های هوشمند مختلف این است که اگر این دستگاه‌ها به دوربین مجهز باشند، نمی‌توان مطمئن بود که چه زمانی در حال ضبط ویدیو هستند و چه زمانی غیر فعال می‌شوند. مطمئنا این موضوع یکی از نگرانی‌های اصلی اپل نیز بوده؛ زیرا این شرکت همواره حریم خصوصی را یکی از پایه‌های اصلی کسب‌وکار خود عنوان کرده است. اما با این حال، برای استفاده کامل از تکنولوژی واقعیت افزوده، نیاز است که عینک درک درستی از محیط اطراف خود داشته باشد و این امر با تصویر برداری از اطراف ممکن خواهد شد. برای این کار میتوان از یک دوربین معمولی استفاده کرد یا از دوربین‌های مدت پرواز (ToF) کمک گرفت. البته باید در نظر گرفت که اگر چه دوربین‌های ToF از دقت بیشتری برخوردار هستند، اما دامنه آنها محدود است.
در هر صورت، احتمالا کوپرتینو نشین‌ها راهی برای جلوگیری از ضبط ویدیو خواهند یافت.
طراحی
ویژگی‌ها و مشخصات عینک هوشمند اپل هنوز در هاله‌ای از ابهام هستند و هنگامی که صحبت از طراحی به میان بیاید، این ابهام بیشتر هم می‌شود. بر خلاف ده‌ها طرح مفهومی مختلف که تا کنون در فضای اینترنت دست به دست شده‌اند؛ به جز تیم طراحی اپل، کسی از طراحی و ظاهر واقعی این محصول خبر ندارد.
شاید با نزدیک شدن به اتمام فرایند تولید نهایی و نزدیک شدن به زمان معرفی محصول، تصاویر و رندرهایی از آن فاش شوند، ولی تا آن زمان نمی‌توان به‌طور قطع درباره ظاهر و طراحی آن نظر داد. اگر بخواهیم کمی خوش‌بین باشیم، شاید یکی از دلایلی که چندین رندر مختلف را به این عینک نسبت می‌دهند، این باشد که اپل در تدارک تولید چند محصول مختلف مبتنی بر واقعیت افزوده است.
خانواده هدست واقعیت افزوده
به جز عینکی که توصیف کردیم، زمزمه‌هایی وجود دارند که ما را به معرفی محصولات واقعیت افزوده بیشتری از سوی اپل امیدوار می‌کنند. بعضی از این شایعات به توسعه یک هدست واقعیت مجازی/افزوده از سوی کمپانی آمریکایی اشاره می‌کنند که میتواند رقیبی برای اچ‌تی‌سی Vive یا اکولوس Quest باشد. پیش از این، اپل با معرفی اپل آرکید سعی کرده است به‌طور جدی وارد حوزه بازی شود و معرفی یک هدست واقعیت مجازی اختصاصی برای این سرویس، میتواند شانس این شرکت برای موفقیت در دنیای بازی‌های ویدیویی را افزایش دهد.
همچنین، باید به Xcode، شرکت توسعه دهنده ابزارهای نرم افزاری اشاره کنیم که مدعی است اسم رمز هدستهای واقعیت افزوده اپل را در فریم‌ورک ARDisplayDevice این شرکت یافته است. طبق اعلام این شرکت، هدستهای مذکور با تام‌های Frank و Luck شناخته می‌شوند. به علاوه، به اسم رمز یک هولوکیت به نام Grata نیز اشاره شده است. هولوکیت ابزاری برای کاربران حرفه‌ای مانند مهندسان عمران، معمارها، طراحان داخلی و البته توسعه دهندگان بازی‌های ویدیویی است که در محیط کار خود با طرح‌های سه بعدی در ارتباط هستند و به هدستهای واقعیت افزوده شباهت دارد.
یکی دیگر از مواردی که ما را به معرفی هدستهای مذکور امیدوارتر میکند، در نرم افزار خود اپل یافت شده است. در نسخه‌های بتا از iOS 13، توسعه دهندگان به فریم‌ورک Stereo AR دست یافتند که StarBoard نام داشت. حتی برخی از این افراد توانسته‌اند حالت آزمایشی آن با نام StarTester را نیز اجرا و جریان حرکت چشم‌های چپ و راست در محیط آزمایشی شبیه‌سازی کنند.
تاریخ عرضه عینک هوشمند اپل
در حال حاضر، بعید به نظر می‌رسد که تمامی محصولات مبتنی بر واقعیت افزوده اپل به‌طور هم‌زمان رونمایی شوند. طبق پیش‌ینی‌های مینگ‌چی کو، تحلیل‌گر با سابقه محصولات اپل که اغلب پیش‌بینی‌هایش به حقیقت بدل می‌شوند، اولین دستگاه از این خانواده در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۰ معرفی خواهد شد.
در حالی که تقریبا ۹ ماه از سال ۲۰۱۹ گذشته، میتوان امسال را پرچمدار بحران های سایبری تاریخ خواند؛ سالی که در آن هکرها سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی متعددی را هدف حملات خود قرار دادند.
البته درز اطلاعات در فضای سایبری پدیده تازه ای نیست و سازمان های مرکزی آمریکا تایید کرده اند که این اتفاقات تهدیدی همیشگی برای شرکت ها به شمار می روند. با این حال طی ۹ ماه گذشته شاهد حملات بی سابقه ای بودیم که بعضا سیستم های پیشتر غیر قابل نفوذی چون iOS اپل را هدف قرار دادند.
اغلب حملات هکی گسترده ای که امسال رخ دادند بیشتر با در نظر داشتن اهداف پولی صورت گرفتند تا به خاطر مقاصدی چون جاسوسی یا فعالیت های مدنی. هرچند در برخی موارد نیز این حملات با منشاء دولتی و با هدف نظارت بر برخی افراد خاص صورت گرفتند.
با در نظر داشتن همین وقایع، ماه گذشته وزارت دفاع آمریکا پیش نویس تازه ای از استانداردهای مربوط به امنیت سایبری منتشر کرد که پیمانکاران دولتی این کشور را ملزم به پیروی از هنجارهای تازه ای برای مقابله با حملات هکی میکند. در ادامه این مطلب نگاهی خواهیم انداخت به بزرگ ترین هک های ۲۰۱۹ که براساس آمار قربانیان آنها یا وسعت حملات گردآوری شده اند.
هک واتس اپ و نصب جاسوس افزار اسرائیلی روی گوشی کاربران
طبق گزارشی که نشریه فایننشال تایمز در ماه می امسال منتشر کرد چندی پیش هکرها توانستند نوعی تکنولوژی نظارتی را روی گوشی کاربرانی نصب کنند که از قابلیت تماس صوتی واتس اپ استفاده می کردند. مشخص نیست چه تعداد از کاربران قربانی این حمله شدند اما صرفا کافیست بدانید که این پیام رسان هم اکنون ۱.۵ میلیارد کاربر در سراسر دنیا دارد.
فایننشال تایمز در گزارش خود آورده بود که جاسوس افزار مورد بحث را یک شرکت اسرائیلی به نام NSO group طراحی کرده بود و واتس اپ نیز در بیانیه ای اعلام کرد که حمله هکی توسط یک شرکت خصوصی انجام گرفته که با سازمان های دولتی مستقر در فلسطین اشغالی همکاری دارد. این شرکت اسرائیلی از هر گونه اظهار نظری در این باره خودداری کرد.
حمله بی سابقه علیه مسلمانان اویغور در چین
طبق گزارشی که نشریه فوربس منتشر کرده مدت دو سال است که دولت چین با کمک وبسایت های هک شده حملات سایبری مختلفی را علیه آیفون اقلیت مسلمان اویغور در این کشور ترتیب می دهد.
این حملات پیشرفته را محققان امنیت سایبری پروژه زیرو گوگل شناسایی کردند. آنها در گزارش ماه پیش خود اعلام کردند آن دسته از کاربران آیفون که از برخی سایت های مخرب معین در چین بازدید کرده اند کل نرم افزار گوشی خود را در برابر سیستم های نظارتی چین آسیب پذیر کرده اند و احتمال آنکه پسورد، پیام ها و حتی موقعیت های مکانی شان لو رفته باشد بسیار زیاد است.
تک کرانچ در ادامه گزارش داد که این حمله بسیار شبیه به هک های دولتی است و احتمالا توسط دولت چین و با هدف نظارت بر اقلیت مسلمانان اویغور در این کشور کلید خورده است. اپل اما عملکرد خوبی را با در نظر داشتن مقیاس این حمله سایبری از خود نشان نداد و اعلام کرد که ۱۰ روز بعد از انتشار گزارش گوگل این مشکل را پچ کرده و صرفا چند ده وبسایت مخرب در چین فعالیت داشتند که هدفشان نیز کاربران اویغور بوده اند.
سرقت اطلاعات اداره گمرک و حفاظت مرزی آمریکا از جمله تصویر چهره مسافران و پلاک خودروها
در ماه ژوئن هکرها دیتابیس عکس های نگهداری شده توسط اداره گمرک و حفاظت مرزی آمریکا از جمله تصاویر چهره مسافران و پلاک خودروهای آنها را سرقت کردند.
طبق گزارشی که واشنگتن پست منتشر کرد این حمله هکی میتوانست تا ۱۰۰ هزار مسافر را تحت تاثیر قرار دهد. نشریه CBS در ادامه اعلام کرد که این عکس ها از طریق شبکه یکی از پیمانکاران این سازمان به بیرون درز کرده اند اما نامی از این پیمانکار به میان نیاورد.
هک یکی از پیمانکاران وزارت دفاع آمریکا
طبق اعلام برایان کربز از ناظران امنیت سایبری در هفته ای که گذشت یکی از پیمانکاران حوزه تکنولوژی که با دولت آمریکا همکاری دارد و دفتر اصلی آن در ویرجینیا استقرار دارد هک شد و چندین سیستم آن برای فروش در دارک وب عرضه گردید.
وسعت زیان وارده ناشی از این هک هنوز مشخص نشده اما بد نیست اشاره کنیم که این پیمانکار با وزارت دفاع آمریکا، سازمان ملی سلامت و وزارت امنیت این کشور همکاری دارد.
میراکل سیستمز (پیمانکاری که هک شده) هدف حمله یک رشته بدافزار تحت عنوان Emotet قرار گرفته که عموما از طریق ضمیمه های ایمیلی توزیع می شود.
هک گسترده فلیپ بورد
فیلیپ برد که در واقع نوعی اپ تجمیع محتوا محسوب می شود اوایل امسال از دسترسی بدون مجوز به دیتابیس هایش خبر داد. این دیتابیس ها در واقع حاوی اطلاعات بارگذاری شده کاربران از آوریل سال گذشته تا آوریل امسال می شدند و آیتم هایی نظیر اسامی، نام های کاربری، آدرس های ایمیلی و پسوردهای رمزگذاری شده را در بر می گرفتند. طبق اعلام فلیپ بورد هنوز مشخص نیست که چه تعداد اکانت آن تحت تاثیر این حملات قرار گرفته اند اما این اپ بالغ بر ۱۵۹ میلیون کاربر در سراسر دنیا دارد.
هک فورتنایت
یکی از بازی های پیشرو امروزی فورتنایت است که هم اکنون بالغ بر ۲۰۰ میلیون کاربر در سراسر دنیا دارد اما طبق گزارشی که مرکز تحقیقات چک پوینت اخیرا منتشر کرده این بازی آسیب پذیری هایی دارد که که به هکرها امکان می دهند کنترل اکانت گیمرها را در دست بگیرند، اطلاعات این اکانت ها را مشاهده نمایند، از پول دیجیتالی درون بازی استفاده کنند و چت های کاربر در محیط بازی را شنود کنند.
البته اینکه هکرها برای بازی های محبوبی نظیر فورتنایت لندینگ پیج های ساختگی ایجاد کنند و در آنها، ضمن ترغیب کاربران به جمع آوری پول بیشتر اطلاعات شان را هم به سرقت ببرند، امری بسیار رایج است.
با این حال محققان چک پوینت برای کشف این آسیب پذیری نیازی به انجام این کار نداشتند. آنها صرفا از ضعفی که در یکی از زیردامنه های فورتنایت وجود داشت استفاده کرده و یک حمله XSS را ترتیب دادند. در این نوع حمله هکر یک لینک آلوده را برای کاربر ارسال می کند و چنانچه روی آن کلیک شود هک رخ می دهد.
هک فیسبوک
در آوریل امسال موسسه UpGuard گزارش داد اطلاعات موجود در دیتابیس دو اپلیکیشن شخص ثالث فیسبوک در دسترس عموم قرار گرفته است که این یکی از بزرگ ترین موارد افشای اطلاعات در تاریخ شبکه های اجتماعی به شمار می رود.
این اطلاعات که مربوط به اپ یک شرکت رسانه ای موسوم به Cultura Colectiva می شد سوابق بالغ بر ۴۵۰ میلیون کاربر فیسبوک از جمله لایک ها، واکنش ها و آی دی افراد را شامل می شد.
اپ دیگر نیز At the Pool نام داشت که دیتابیس آن حاوی آی دی کاربران، لایک ها، ویدیوها، موسیقی ها، عکس ها، رویدادها و علاقمندی های افراد می شد و براثر نقض اطلاعات این دیتابیس دست کم ۲۲ هزار کاربر فیسبوک تحت تاثیر قرار گرفتند.
نفوذ هکرها به ویژوآل استودیو مایکروسافت و ایجاد درهای پشتی در بازی های ویدیویی
مایکروسافت در ماه آوریل دریافت که هکرها ابزار توسعه ویژوآل استودیو را هک کرده اند و درهای پشتی را در محصولات سه شرکت سازنده بازی های ویدیویی که از این ابزار استفاده می کنند، قرار داده اند. به این ترتیب بالغ بر ۹۲ هزار کامپیوتر نسخه های آلوده از بازی های ویدیویی این شرکت ها را اجرا کردند.
طبق گزارشی که وایرد منتشر کرده یک انجمن هک مرموز در چین که با نام باریوم شناخته می شود و سالهاست در این زمینه فعالیت می کند مسئولیت این حملات را بر عهده داشته است.
این حمله در واقع نوعی هک علیه زنجیره تامین است؛ یعنی حمله ای که در آن هکرها کدهای مخرب را درون نرم افزار یک شرکت قرار می دهند و آن کدهای مخرب در ادامه به سیستم های مشتریان شرکت انتقال داده می شود. تشخیص هک زنجیره تامین هم بسیار دشوار است چراکه شرکت های فعال در عرصه بازی های ویدیویی پیش از توزیع نرم افزار خود آنها را به صورت دیجیتالی امضا می کنند و با وجود آنکه بدافزار به داخل آنها نفوذ پیدا کرده است آنها را تحت عنوان نسخه «قانونی» به فروش می رسانند.
حملات باج افزاری علیه دولتهای آمریکا
در طول سال گذشته هکرها با ادامه روند سال های گذشته از بدافزارها کمک گرفتند تا از از دولتهای ایالتی و محلی آمریکا باج گیری کنند. بالتیمور، دادگاه جورجیا، چندین شرکت فلوریدا و چندین سازمان محلی در تگزاس از جمله قربانیان این حملات بودند.
با وجود آنکه شهرهای فلوریدا با پرداخت یک میلیون دلار باج به هکرها موافقت کردند دیگر ایالت های آمریکا از این امر امتناع نمودند و در عوض میلیون ها دلار را صرف بازسازی زیرساخت های آی تی خود از ابتدایی ترین مرحله کردند تا از بروز حملات جدید در آینده خودداری نمایند.
نصب درب پشتی در هزاران کامپیوتر ایسوس با کمک نرم افزار خود این شرکت
در حمله ای که سال گذشته شناسایی شد هکرها با استفاده از نرم افزار ایسوس چندین درب پشتی را در هزاران کامپیوتر تولیدی این شرکت نصب کردند. در این عملیات که نخستین بار جزئیات مربوط به آن توسط نشریه مادربورد منتشر شد هزاران فایل مخرب در آپدیت نرم افزاری ایسوس قرار داده شد و در ادامه این شرکت به صورت ناخواسته این فایل های مخرب را از طریق قابلیت موسوم به Live Update Utility میان کاربرانش توزیع کرد.
وایرد در گزارشی اعلام کرد که گروه چینی باریوم مسئولیت این حملات را بر عهده داشته است.
حمله باج افزار LockerGoga علیه شرکت های تولیدی سراسر دنیا
LockerGoga نیز درست مانند دیگر باج افزارها میتواند کامپیوترها را خاموش کرده و دسترسی کاربرانشان به آنها را تا زمانی که به هکرها پول بدهند از بین ببرد. این بدافزار همچنین توانایی خاموش کردن تجهیزات فیزیکی و فلج کردن فعالیت های شرکت های تولیدی را داشت.
براساس گزارشی که وایرد در این باره منتشر کرد شرکت های هک شده توسط این باج افزار متوجه شدند فایلهایشان ظرف چند دقیقه رمزگذاری شده است و تنها فایل قابل دسترس ReadMe بود که در آن این متن نوشته شده بود:
تبریک، یک رخنه امنیتی بزرگ در سیستم امنیتی شرکت شما وجود داشت. شما باید شاکر باشید که این رخنه توسط آدم های حرفه ای مورد استفاده قرار گرفت و نه تازه کارها. این افراد ممکن بود که به اشتباه یا برای سرگرمی به کلیه فایل های شما آسیب بزنند.
سرقت اطلاعات ده ها میلیون مشتری شرکت کپیتال وان
در یکی از بزرگ ترین حملات هکی تاریخ علیه موسسات مالی شرکت کپیتال وان در ماه جولای اعلام کرد که اطلاعاتش به بیرون درز کرده و ده ها میلیون متقاضی کارت اعتباری آن هدف قرار گرفتند.
اطلاعات بانکی کاربران کپیتال وان از جمله تاریخ تراکنش ها، باقیمانده حساب، اعتبار حساب ها و آدرس ها به بیرون درز کرد. علاوه بر این شماره تامین اجتماعی برخی افراد نیز به سرقت رفت اما طبق بیانیه کپیتال وان از اطلاعات کارت های اعتباری افراد هیچ سوء استفاده ای نشد. در جریان این اتفاقات Paige Thompson از مهندسان نرم افزاری سابق آمازون دستگیر و به جعل کامپیوتری و سوء استفاده متهم شد. انتظار می رود که این خانم در صورت محکومیت با جریمه ۲۵۰ هزار دلاری و پنج سال زندان روبرو شود.
فروشگاه اینترنتی آمازون با فعالیت در بسیاری از کشورها، به عنوان بزرگترین فروشگاه آنلاین در دنیا شناخته می‌شود. این فروشگاه بزرگ تنها در آمریکا ۱۰۰ میلیون کاربر آمازون پرایم دارد. چنین فروشگاه بزرگی برای مدیریت و ارسال بسته‌ها به دست مشتریان، به یک سیستم حمل و نقل اختصاصی و قوی نیاز دارد. سیستم حمل و نقل و تحویل کالای آمازون وسایل نقلیه مختلفی را در بر می‌گیرد که در این مطلب به ۹ مورد از مهم‌ترین آنها می‌پردازیم:
ناوگان هوایی آمازون ایر
آمازون در ماه ژوئیه اعلام کرد ۱۵ فروند هواپیمای بوئینگ ۸۰۰-۷۳۷ تبدیل شده را به صورت لیزینگ از سرویس هوایی جنرال الکتریک تحویل گرفته است. این شرکت از سال ۲۰۱۶ توسعه یک ناوگان هوایی را برای جابجایی مرسوله‌های خود آغاز کرده است و تا پیش از تحویل گرفتن این ۱۵ هواپیما، تعداد ۵۰ فروند بوئینگ ۷۶۷ را نیز در اختیار داشت. همچنین آمازون اعلام کرد که تا سال ۲۰۲۱ تعداد هواپیماهایش را به ۷۰ فروند می‌رساند تا بتواند به‌طور کامل تعهد خود در تحویل سفارش‌های پرایم را اجرایی کند.
مرکز اصلی آمازون ایر در فرودگاه بین المللی کنتاکی است و بیش از ۲۰ مرکز فعالیت دیگر نیز در سراسر ایالات متحده دارد.
باربری دریایی
آمازون اجناس وارداتی از چین را از طریق حمل و نقل دریایی و با سیاست‌های خاص خودش مدیریت میکند. تمامی فروشندگانی که محصول خود را در چین تولید می‌کنند، می‌توانند در کانتینرهایی که آمازون به سواحل غربی آمریکا می‌فرستد، برای محصولات خود فضای اختصاصی رزرو کنند. این اقدام آمازون، وابستگی خرده‌فروشان به شرکت‌های حمل و نقل بین المللی را از بین می‌برد.
طبق گزارش USA Today، این شرکت در سال ۲۰۱۸ بیش از ۵۳۰۰ کانتینر را از چین به آمریکا منتقل کرد. البته هیچ یک از کشتی‌های مورد استفاده در تملک آمازون نیست!
تریلی ها
آمازون در سال ۲۰۱۵ هزاران دستگاه کامیون و تریلی خریداری کرد تا محموله‌ها را بین مراکز پخش این شرکت جابجا کنند.
کامیون‌های بدون راننده
شاید جالب باشد بدانید که آمازون در بزرگراه بین ایالتی شماره ۱۰ که از کالیفرنیا تا فلوریدا کشیده شده است، به صورت محدود از کامیون‌های خودران و بدون راننده تولید شده توسط Embark برای جابجایی محموله‌هایش استفاده میکند.
ون‌های مرسدس بنز اسپرینتر
این فروشگاه اینترنتی در سال گذشته میلادی ۲۰ هزار دستگاه ون مرسدس بنز اسپرینتر را خریداری کرد تا وظیفه تحویل نهایی کالا به منزل مشتری را انجام دهند. آمازون با این خرید به بزرگترین مالک ون‌های اسپرینتر در دنیا تبدیل شد و وابستگی خود را به شرکت‌هایی مانند فداِکس و سرویس پست ایالات متحده کاهش داد.
ون‌های Walk-in
آمازون به تازگی تعداد ۲۲۳۷ دستگاه ون Utilimaster walk-in را از اسپارتان پیش خرید کرد تا کالاها را به منازل مشتریان برسانند. این ون‌ها در نیمه دوم ۲۰۱۹ تولید و تحویل داده خواهند شد. مزیت ون‌های Walk-in نسبت به مرسدس بنز اسپرینتر، بزرگتر بودن آنها است که تعداد بیشتری بسته را در خود جای می‌دهند.
وسایل نقلیه شخصی
برنامه‌ای تحت عنوان آمازون فلکس وجود دارد که از طریق آن، رانندگان به استخدام آمازون درمی‌آیند تا محصولات را به مشتریان تحویل دهند. رانندگان در این طرح می‌توانند از خودرو شخصی (سدان‌های معمولی یا بزرگتر) برای جابجایی بسته‌ها استفاده کنند.
البته در مناطق خاص، دوچرخه سواران نیز به شرط تجهیز دوچرخه به یک سبد، می‌توانند در این طرح فعالیت کنند.
Scout
از ماه ژانویه تا کنون، آمازون فعالیت آزمایشی Scout را در ایالت واشنگتن آغاز کرده است. این وسیله الکتریکی در واقع یک ربات خودران است که به ۶ چرخ و یک محفظه بار مجهز است و به دلیل ابعاد کوچک خود از پیاده‌رو استفاده میکند تا محموله‌ها را در مسافت‌های نزدیک تحویل دهد.
پهپادهای پرایم ایر
پهپادها نیز دستگاه‌های دیگری هستند که چند سالی است توجه بزرگترین فروشگاه اینترنتی دنیا را به خود جلب کرده‌اند. سرویس تحویل مرسوله پرایم ایر با هدف ارسال محموله‌ها در کمتر از ۳۰ دقیقه توسعه داده شده است. این سرویس اولین بار به صورت محدود در سال ۲۰۱۶ و در مناطق روستایی انگلستان به آزمایش گذاشته شد.
اما در ماه ژوئیه آمازون از طراحی پهپاد خودران جدیدی رونمایی کرد که میتواند یک محموله به وزن ۵ پوند (۲.۲ کیلوگرم) را تا ارتفاع ۱۵ مایلی (۲۴.۱ متری) جابجا کند. این شرکت به تازگی گواهینامه پرواز آزمایشی پهپادهای خود را از اداره هوانوردی فدرال آمریکا دریافت کرده و اعلام کرده است که طی چند ماه آینده تست آنها را آغاز میکند.